ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 300

ਸੰਗਮ ਸੰਜੋਗ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਕਉ ਪਤੰਗੁ ਜਾਨੈ ਬਿਰਹ ਬਿਓਗ ਸੋਗ ਮੀਨ ਭਲ ਜਾਨਈ ।

sangam sanjog prem nem kau patang jaanai birah biog sog meen bhal jaanee |

ಪ್ರೇಮಿಯು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೊರಟಾಗ ಉಂಟಾಗುವ ಪ್ರೀತಿಯ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಪತಂಗದಿಂದ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಬೇರ್ಪಡುವಿಕೆಯ ನೋವು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನೀರಿನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಮೀನುಗಳಿಂದ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ਇਕ ਟਕ ਦੀਪਕ ਧਿਆਨ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰਹਰੈ ਸਲਿਲ ਬਿਓਗ ਮੀਨ ਜੀਵਨ ਨ ਮਾਨਈ ।

eik ttak deepak dhiaan praan paraharai salil biog meen jeevan na maanee |

ತಾನು ನೋಡುತ್ತಾ ಆಡುವ ಜ್ವಾಲೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಪತಂಗವು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸುಡುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ನೀರಿನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಮೀನಿಗೆ ಜೀವನದ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ. ಅದರಿಂದ ಹೊರಬಂದಾಗ ಅವಳು ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਿਲਿ ਬਿਛੁਰੈ ਮਧੁਪ ਮਨੁ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਨਮੁ ਅਗਿਆਨਈ ।

charan kamal mil bichhurai madhup man kapatt saneh dhrig janam agiaanee |

ಈ ಜೀವಿಗಳು ಅಂದರೆ ಪತಂಗ ಮತ್ತು ಮೀನುಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ದುಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸು ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣದಂತೆ ಒಂದು ಹೂವಿನಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಹೂವಿಗೆ ಹಾರುತ್ತದೆ. ಇದು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪವಿತ್ರ ಪಾದಗಳಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ನಂತರವೂ

ਨਿਹਫਲ ਜੀਵਨ ਮਰਨ ਗੁਰ ਬਿਮੁਖ ਹੁਇ ਪ੍ਰੇਮ ਅਰੁ ਬਿਰਹ ਨ ਦੋਊ ਉਰ ਆਨਈ ।੩੦੦।

nihafal jeevan maran gur bimukh hue prem ar birah na doaoo ur aanee |300|

ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹೃದಯದ ಅನುಯಾಯಿಯು ಗುರುವಿನ ಆಶ್ರಯದಿಂದ ವಿಮುಖನಾದನು, ಅವನು ಅಗಲಿಕೆಯ ನೋವು ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಪಾದಗಳ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವೇ, ತನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥಮಾಡಿ ಹೀಗೆ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. (300)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675