ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 107

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਆਪਾ ਖੋਇ ਗੁਰਦਾਸੁ ਹੋਇ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਰਤ ਮੋਹ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।

sabad surat aapaa khoe guradaas hoe baal budh sudh na karat moh droh kee |

ಗುರುವಿನ ದಿವ್ಯ ವಚನವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಗುರುವಿನ ವಿನಮ್ರ ದಾಸನಾಗುವ ಮೂಲಕವೇ ನಿಜವಾದ ಶಿಷ್ಯರಾಗುತ್ತಾರೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಮಗುವಿನಂತಹ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರಿಗೆ, ಅವನು ಮೋಸ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಮೋಹಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਸ੍ਰਵਨ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਮ ਤੁਲ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੋਚਨ ਧਿਆਨ ਲਿਵ ਕੰਚਨ ਅਉ ਲੋਹ ਕੀ ।

sravan usatat nindaa sam tul surat liv lochan dhiaan liv kanchan aau loh kee |

ಅವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವುದರಿಂದ; ಹೊಗಳಿಕೆ ಅಥವಾ ತಿರಸ್ಕಾರದಿಂದ ಅವನು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧ ਬਿਰਗੰਧ ਸਮਸਰਿ ਤਾ ਕੈ ਜਿਹਬਾ ਸਮਾਨਿ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨ ਬੋਹ ਕੀ ।

naasakaa sugandh biragandh samasar taa kai jihabaa samaan bikh amrit na boh kee |

ಸುಗಂಧ ಮತ್ತು ದುರ್ವಾಸನೆ, ವಿಷ ಅಥವಾ ಅಮೃತವು ಅವನಿಗೆ ಒಂದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನ (ಭಕ್ತನ) ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಅವನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದೆ.

ਕਰ ਚਰ ਕਰਮ ਅਕਰਮ ਅਪਥ ਪਥ ਕਿਰਤਿ ਬਿਰਤਿ ਸਮ ਉਕਤਿ ਨ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।੧੦੭।

kar char karam akaram apath path kirat birat sam ukat na droh kee |107|

ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯ ಅಥವಾ ಅಸಡ್ಡೆ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸಹ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಏಕರೂಪವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ; ಅಥವಾ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಅರ್ಹವಲ್ಲದ ಹಾದಿಯನ್ನು ತುಳಿಯುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಭಕ್ತನು ಎಂದಿಗೂ ಮೋಸ, ಸುಳ್ಳು ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟ ಕಾರ್ಯಗಳ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. (107)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675