ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 670


ਇਕ ਟਕ ਧ੍ਯਾਨ ਹੁਤੇ ਚੰਦ੍ਰਮੇ ਚਕੋਰ ਗਤਿ ਪਲ ਨ ਲਗਤ ਸ੍ਵਪਨੈ ਹੂੰ ਨ ਦਿਖਾਈਐ ।
eik ttak dhayaan hute chandrame chakor gat pal na lagat svapanai hoon na dikhaaeeai |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಣ್ಣು ರೆಪ್ಪೆ ಮಿಟುಕಿಸದೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಿಂದೆ ಯಾವುದೇ ವಿರಾಮ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈಗ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ನೋಡುತ್ತಿಲ್ಲ.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਧੁਨਿ ਸੁਨਤਿ ਹੀ ਬਿਦ੍ਯਮਾਨ ਤਾ ਮੁਖ ਸੰਦੇਸੋ ਪਥਕਨ ਪੈ ਨ ਪਾਈਐ ।
amrit bachan dhun sunat hee bidayamaan taa mukh sandeso pathakan pai na paaeeai |

ಹಿಂದೆ ಅವರ ಬಾಯಿಂದ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಮಧುರವಾದ ಮಾತುಗಳ ಮಾಧುರ್ಯವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಈಗ ನಾನು ಈ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಬರುವಾಗ ಅಥವಾ ಹೋಗುವಾಗ ದಾರಿಹೋಕರಿಂದಲೂ ಅವರ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਿਹਜਾ ਸਮੈ ਨ ਉਰ ਅੰਤਰ ਸਮਾਤੋ ਹਾਰ ਅਨਿਕ ਪਹਾਰ ਓਟ ਭਏ ਕੈਸੇ ਜਾਈਐ ।
sihajaa samai na ur antar samaato haar anik pahaar ott bhe kaise jaaeeai |

ಹಿಂದೆ, ಮದುವೆಯ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ನಾವು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹಾರದ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪವನ್ನು ಸಹ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಸಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಅನೇಕ ಪರ್ವತ ಗಾತ್ರದ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಬಂದಿವೆ. ನಾನು ಅವರನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಲುಪುವುದು ಹೇಗೆ?

ਸਹਜ ਸੰਜੋਗ ਭੋਗ ਰਸ ਪਰਤਾਪ ਹੁਤੇ ਬਿਰਹ ਬਿਯੋਗ ਸੋਗ ਰੋਗ ਬਿਲਲਾਈਐ ।੬੭੦।
sahaj sanjog bhog ras parataap hute birah biyog sog rog bilalaaeeai |670|

ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ, ನಾನು ಅವರ ಬಳಿ ಇರುವ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಆನಂದವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಈಗ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. (670)