ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಣ್ಣು ರೆಪ್ಪೆ ಮಿಟುಕಿಸದೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಿಂದೆ ಯಾವುದೇ ವಿರಾಮ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈಗ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ನೋಡುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಹಿಂದೆ ಅವರ ಬಾಯಿಂದ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಮಧುರವಾದ ಮಾತುಗಳ ಮಾಧುರ್ಯವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಈಗ ನಾನು ಈ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಬರುವಾಗ ಅಥವಾ ಹೋಗುವಾಗ ದಾರಿಹೋಕರಿಂದಲೂ ಅವರ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಹಿಂದೆ, ಮದುವೆಯ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ನಾವು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಹಾರದ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪವನ್ನು ಸಹ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಸಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಅನೇಕ ಪರ್ವತ ಗಾತ್ರದ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಬಂದಿವೆ. ನಾನು ಅವರನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಲುಪುವುದು ಹೇಗೆ?
ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ, ನಾನು ಅವರ ಬಳಿ ಇರುವ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಆನಂದವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಈಗ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. (670)