ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 86

ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਿਧਾਨ ਪਾਨ ਪੂਰਨ ਹੁਇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਕਹਤ ਨ ਆਏ ਹੈ ।

prem ras amrit nidhaan paan pooran hue akath kathaa binod kahat na aae hai |

ಗುರು ಮತ್ತು ಸಿಖ್ ನಡುವಿನ ಒಕ್ಕೂಟವು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಅದನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಗುರು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ನಾಮದ ಧ್ಯಾನದ ಶ್ರಮದಾಯಕ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮೃತವನ್ನು ಸವಿಯುವ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಂತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸਿਆਨ ਸਿਮਰਨ ਬਿਸਮਰਨ ਕੈ ਬਿਸਮ ਬਿਦੇਹ ਬਿਸਮਾਦ ਬਿਸਮਾਏ ਹੈ ।

giaan dhiaan siaan simaran bisamaran kai bisam bideh bisamaad bisamaae hai |

ಜ್ಞಾನ, ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಸಾಧನೆಗಳ ಲೌಕಿಕ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಮರೆತು, ಸಿಮ್ರಾನ್ ಅನ್ನು ಕಠಿಣವಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅರಿವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਆਦਿ ਪਰਮਾਦਿ ਅਰੁ ਅੰਤ ਕੈ ਅਨੰਤ ਭਏ ਥਾਹ ਕੈ ਅਥਾਹ ਨ ਅਪਾਰ ਪਾਰ ਪਾਏ ਹੈ ।

aad paramaad ar ant kai anant bhe thaah kai athaah na apaar paar paae hai |

ಉನ್ನತ ದೈವಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಆದಿ ಮತ್ತು ಯುಗಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್ ಆದಿ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಮೀರಿ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಅಗ್ರಾಹ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗಿನ ಅವನ ಏಕತೆಯಿಂದಾಗಿ, ಅವನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਬੀਸ ਇਕੀਸ ਈਸ ਸੋਹੰ ਸੋਈ ਦੀਪਕ ਸੈ ਦੀਪਕ ਜਗਾਇ ਹੈ ।੮੬।

gur sikh sandh mile bees ikees ees sohan soee deepak sai deepak jagaae hai |86|

ಗುರು ಮತ್ತು ಸಿಖ್‌ರ ಈ ಒಕ್ಕೂಟವು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಸಿಖ್‌ನನ್ನು ದೇವರಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಒಕ್ಕೂಟವು ಅವನನ್ನು ಅವನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ - ನೀನು! ನೀನು! ಪ್ರಭು! ಪ್ರಭು! ಮತ್ತು ಅವನು ನಾಮದ ದಾರಿದೀಪವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತಾನೆ. (86)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675