ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 115

ਦਰਸਨ ਧਿਆਨ ਦਿਬਿ ਦੇਹ ਕੈ ਬਿਦੇਹ ਭਏ ਦ੍ਰਿਗ ਦ੍ਰਿਬ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬਿਖੈ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਚੀਨ ਹੈ ।

darasan dhiaan dib deh kai bideh bhe drig drib drisatt bikhai bhaau bhagat cheen hai |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಚಿಂತನಶೀಲ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸಿಖ್ಖರು ತಮ್ಮ ದೇಹದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ದಿವ್ಯ ದರ್ಶನದಿಂದ ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਅਧਿਆਤਮ ਕਰਮ ਕਰਿ ਆਤਮ ਪ੍ਰਵੇਸ ਪਰਮਾਤਮ ਪ੍ਰਵੇਸ ਸਰਬਾਤਮ ਲਿਉ ਲੀਨ ਹੈ ।

adhiaatam karam kar aatam praves paramaatam praves sarabaatam liau leen hai |

ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ನೀತಿಯ ಕಾರ್ಯಗಳಿಂದ, ಗುರುವಿನ ಅನುಯಾಯಿಯು ತನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕಿನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸਬਦ ਗਿਆਨ ਪਰਵਾਨ ਹੁਇ ਨਿਧਾਨ ਪਾਏ ਪਰਮਾਰਥ ਸਬਦਾਰਥ ਪ੍ਰਬੀਨ ਹੈ ।

sabad giaan paravaan hue nidhaan paae paramaarath sabadaarath prabeen hai |

ದೈವಿಕ ಪದದ ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ಪಡೆದ ಜ್ಞಾನದಿಂದ, ಭಕ್ತ ಸಿಖ್ ಅನ್ನು ಗುರುಗಳು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಅವರು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಬುದ್ಧಿವಂತರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਤਤੈ ਮਿਲੇ ਤਤ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਕੈ ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਬਸਿ ਭਏ ਜੈਸੇ ਜਲ ਮੀਨ ਹੈ ।੧੧੫।

tatai mile tat jotee jot kai param jot prem ras bas bhe jaise jal meen hai |115|

ಪಂಚಭೂತವು ತನ್ನ ಮೂಲದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡು ಒಂದಾಗುವಂತೆ; ಜ್ವಾಲೆಯ ಜ್ವಾಲೆಯು ಇನ್ನೊಂದು ಜ್ವಾಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವಂತೆ, ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆತ್ಮವು ಪರಮಾತ್ಮನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅವನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆಂದರೆ ಅವನು ನಾನಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675