ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 470

ਕੂਆ ਕੋ ਮੇਢਕੁ ਨਿਧਿ ਜਾਨੈ ਕਹਾ ਸਾਗਰ ਕੀ ਸ੍ਵਾਂਤ ਬੂੰਦ ਮਹਿਮਾ ਨ ਸੰਖ ਜੀਅ ਜਾਨਈ ।

kooaa ko medtak nidh jaanai kahaa saagar kee svaant boond mahimaa na sankh jeea jaanee |

ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಕಪ್ಪೆ ಹೇಗೆ ಸಾಗರದ ಹಿರಿಮೆ ಮತ್ತು ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾರದು, ಮತ್ತು ಟೊಳ್ಳಾದ ಶಂಖವು ಸಿಂಪಿ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಮುತ್ತಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುವ ಮಳೆ ನೀರಿನ ಅಮೃತ ಹನಿಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਦਿਨਕਰਿ ਜੋਤਿ ਕੋ ਉਦੋਤ ਕਹਾ ਜਾਨੈ ਉਲੂ ਸੇਂਬਲ ਸੈ ਕਹਾ ਖਾਇ ਸੂਹਾ ਹਿਤ ਠਾਨਈ ।

dinakar jot ko udot kahaa jaanai uloo senbal sai kahaa khaae soohaa hit tthaanee |

ಗೂಬೆಯು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಥವಾ ಗಿಳಿಯು ರೇಷ್ಮೆ ಹತ್ತಿಯ ಮರಗಳ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅವುಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਬਾਇਸ ਨ ਜਾਨਤ ਮਰਾਲ ਮਾਲ ਸੰਗਤਿ ਕੋ ਮਰਕਟ ਮਾਨਕੁ ਹੀਰਾ ਨ ਪਹਿਚਾਨਈ ।

baaeis na jaanat maraal maal sangat ko marakatt maanak heeraa na pahichaanee |

ಕಾಗೆಯು ಹಂಸಗಳ ಸಹವಾಸದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾರದು ಅಥವಾ ಮಂಗವು ರತ್ನಗಳು ಮತ್ತು ವಜ್ರಗಳ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ.

ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵਕ ਨ ਜਾਨੈ ਗੁਰਦੇਵ ਸੇਵ ਗੂੰਗੇ ਬਹਰੇ ਨ ਕਹਿ ਸੁਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਈ ।੪੭੦।

aan dev sevak na jaanai guradev sev goonge bahare na keh sun man maanee |470|

ಅದೇ ರೀತಿ, ಇತರ ದೇವರುಗಳ ಆರಾಧಕನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅವನು ಕಿವುಡ ಮತ್ತು ಮೂಗನಂತಿದ್ದಾನೆ 'ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಮೇಲೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. (470)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675