ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಒಂದು ನೋಟವು ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ದೀಪಕ್ಕೆ ತ್ಯಾಗಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿರುವ ಪತಂಗದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತರದಿದ್ದರೆ, ಅವನನ್ನು ಗುರುವಿನ ನಿಜವಾದ ಶಿಷ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸುಮಧುರವಾದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಶಿಷ್ಯನ ಸ್ಥಿತಿಯು ಘಂಟಾ ಹೀರ್ಹ ಎಂಬ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಮೈಮರೆಯುವ ಜಿಂಕೆಯಂತೆ ಆಗದಿದ್ದರೆ, ತನ್ನ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸದೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಿದನು.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ನಾಮದಂತಹ ಅಮೃತ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗಾಗಿ, ಸ್ವಾತಿ ಹನಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುವ ಮಳೆಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಭೇಟಿಯಾಗದಿದ್ದರೆ, ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಿರಿ.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಶ್ರದ್ಧಾಭಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಶಿಷ್ಯನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ದೈವಿಕ ಪದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮೀನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಈಜುವಂತೆ ಈಜುತ್ತಾನೆ. (551)