कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 551


ਦਰਸਨ ਦੀਪ ਦੇਖਿ ਹੋਇ ਨ ਮਿਲੈ ਪਤੰਗੁ ਪਰਚਾ ਬਿਹੂੰਨ ਗੁਰਸਿਖ ਨ ਕਹਾਵਈ ।
दरसन दीप देखि होइ न मिलै पतंगु परचा बिहूंन गुरसिख न कहावई ।

खऱ्या गुरूंच्या दर्शनाने शिष्याला आपल्या लाडक्या दिव्यासाठी बलिदान देण्यास तयार झालेल्या पतंगाच्या अवस्थेत वळत नसेल, तर त्याला गुरूंचा खरा शिष्य म्हणता येणार नाही.

ਸੁਨਤ ਸਬਦ ਧੁਨਿ ਹੋਇ ਨ ਮਿਲਤ ਮ੍ਰਿਗ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨੁ ਜਨਮੁ ਲਜਾਵਈ ।
सुनत सबद धुनि होइ न मिलत म्रिग सबद सुरति हीनु जनमु लजावई ।

खऱ्या गुरूंचे मधुर वचन ऐकून जर शिष्याची अवस्था घंडा हेराच्या नादात समाधीत जाणाऱ्या हरीणासारखी होत नसेल, तर भगवंताचे नाम मनात न ठेवता त्याने आपले अमूल्य जीवन वाया घालवले आहे.

ਗੁਰ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ਕੈ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਨ ਹੋਇ ਮਿਲੈ ਰਿਦੈ ਨ ਬਿਸਵਾਸੁ ਗੁਰ ਦਾਸ ਹੁਇ ਨ ਹੰਸਾਵਈ ।
गुर चरनाम्रित कै चात्रिकु न होइ मिलै रिदै न बिसवासु गुर दास हुइ न हंसावई ।

खऱ्या गुरूंकडून नामसदृश अमृतप्राप्तीसाठी जर एखादा शिष्य स्वातीच्या थेंबासाठी आसुसलेल्या पावसाच्या पक्ष्याप्रमाणे पूर्ण श्रद्धेने खऱ्या गुरूंना भेटला नाही, तर त्याच्या मनात खऱ्या गुरूंबद्दल श्रद्धा नाही आणि नाही. त्याचे एकनिष्ठ अनुयायी व्हा.

ਸਤਿਰੂਪ ਸਤਿਨਾਮੁ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਏਕ ਟੇਕ ਸਿਖ ਜਲ ਮੀਨ ਹੁਇ ਦਿਖਾਵਈ ।੫੫੧।
सतिरूप सतिनामु सतिगुर गिआन धिआन एक टेक सिख जल मीन हुइ दिखावई ।५५१।

खऱ्या गुरूंचा एकनिष्ठ शिष्य आपले मन ईश्वरी वचनात गुंतवून ठेवतो, आचरणात आणतो आणि मासा पाण्यात जसा आनंदाने आणि समाधानाने पोहतो तसा तो खऱ्या गुरूंच्या प्रेमळ कुशीत पोहतो. (५५१)