कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 507


ਚੰਦਨ ਸਮੀਪ ਬਸਿ ਬਾਂਸ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੀ ਆਨ ਦ੍ਰੁਮ ਦੂਰਹ ਭਏ ਬਾਸਨ ਕੈ ਬੋਹੈ ਹੈ ।
चंदन समीप बसि बांस महिमा न जानी आन द्रुम दूरह भए बासन कै बोहै है ।

चंदनाच्या सान्निध्यात राहूनही, बांबूने सुगंध पसरविण्याचे त्याचे वैशिष्ट्य मानले नाही तर इतर झाडे त्याच्यापासून दूर असूनही तितकीच सुगंधी होतात.

ਦਾਦਰ ਸਰੋਵਰ ਮੈ ਜਾਨੀ ਨ ਕਮਲ ਗਤਿ ਮਧੁਕਰ ਮਨ ਮਕਰੰਦ ਕੈ ਬਿਮੋਹੇ ਹੈ ।
दादर सरोवर मै जानी न कमल गति मधुकर मन मकरंद कै बिमोहे है ।

तलावात राहून बेडकाने कमळाच्या फुलाच्या वैशिष्ट्यांचे कधीच कौतुक केले नाही तर मधमाशी त्याच्यापासून लांब राहूनही त्याच्या गोड वासाकडे कायम आकर्षित होते.

ਤੀਰਥ ਬਸਤ ਬਗੁ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਿਓ ਕਛੁ ਸਰਧਾ ਕੈ ਜਾਤ੍ਰਾ ਹੇਤ ਜਾਤ੍ਰੀ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹੈ ।
तीरथ बसत बगु मरमु न जानिओ कछु सरधा कै जात्रा हेत जात्री जन सोहे है ।

पवित्र ठिकाणी राहणाऱ्या बगळ्याला या तीर्थक्षेत्रांचे आध्यात्मिक महत्त्व कळत नाही, तर श्रद्धाळू प्रवासी तेथून परतल्यावर स्वत:साठी चांगले नाव कमावतात.

ਨਿਕਟਿ ਬਸਤ ਮਮ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਹੀਨ ਦੂਰੰਤਰਿ ਸਿਖਿ ਉਰਿ ਅੰਤਰਿ ਲੈ ਪੋਹੇ ਹੈ ।੫੦੭।
निकटि बसत मम गुर उपदेस हीन दूरंतरि सिखि उरि अंतरि लै पोहे है ।५०७।

त्याचप्रमाणे, बांबू, बेडूक आणि बगळे यांच्याप्रमाणे मी माझ्या गुरूंच्या जवळ राहत असूनही मी गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करण्यापासून वंचित आहे. याउलट दूरवर राहणारे शीख गुरूचे ज्ञान मिळवतात आणि आचरणात आणण्यासाठी ते त्यांच्या हृदयात ठेवतात. (५०७)