पृथ्वीवरील पूर्ण ईश्वराचे मूर्त स्वरूप असलेल्या खऱ्या गुरूंची किती स्तुती करावी, हे अद्याप पुरेसे नाही. शब्दात सांगणे व्यर्थ आहे कारण तो असीम, अमर्याद आणि अथांग आहे.
खरे गुरू सर्वव्यापी परमेश्वराचे अवतार सर्व प्राणिमात्रांमध्ये पूर्णपणे प्रकट होतात. मग कोणाला शिव्याशाप आणि निंदा करावी? तो पुन्हा पुन्हा वंदन करण्यास पात्र आहे.
आणि या कारणास्तव गुरू-भान असलेल्या व्यक्तीला कोणाची स्तुती किंवा निंदा करण्यास मनाई आहे. अनन्य स्वरूपाच्या अवर्णनीय खऱ्या गुरूंच्या चिंतनात तो तल्लीन राहतो.
गुरूचा एक शिष्य लहान मुलासारखे निरागस जीवन जगून आणि सर्व बाह्य पूजा सोडून जिवंत मृत अवस्थेकडे प्रगती करतो. परंतु तो विचित्र मार्गाने सदैव सजग आणि जागरूक असतो. (२६२)