कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 227


ਆਤਮਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧੀ ਜਤ੍ਰ ਕਤ੍ਰ ਸੈ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਗੁਰਮਤਿ ਸਤਿ ਨਿਹਚਲ ਮਨ ਮਾਨੇ ਹੈ ।
आतमा त्रिबिधी जत्र कत्र सै इकत्र भए गुरमति सति निहचल मन माने है ।

खऱ्या गुरूंचा अभिषेक आणि त्यांची बुद्धी प्राप्त झाल्यामुळे मायेच्या तीन गुणांमध्ये भरकटणारे मन स्थिर होते आणि मग गुरूंच्या शब्दात निश्चिंत होते.

ਜਗਜੀਵਨ ਜਗ ਜਗ ਜਗਜੀਵਨ ਮੈ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਉਰ ਆਨੇ ਹੈ ।
जगजीवन जग जग जगजीवन मै पूरन ब्रहमगिआन धिआन उर आने है ।

ज्याला भगवंताचे अमृतसदृश नाम प्राप्त झाले आहे, तो आचरणात आणला आहे, तो परमेश्वर आणि जगाचे संगम झालेले पाहतो. गुरूंचा तो शीख ज्ञान आपल्या अंतःकरणात आत्मसात करतो कारण त्याला पूर्ण ईश्वरसमान खऱ्या गुरूंचा आशीर्वाद लाभला आहे.

ਸੂਖਮ ਸਥੂਲ ਮੂਲ ਏਕ ਹੀ ਅਨੇਕ ਮੇਕ ਗੋਰਸ ਗੋਬੰਸ ਗਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਹਿਚਾਨੇ ਹੈ ।
सूखम सथूल मूल एक ही अनेक मेक गोरस गोबंस गति प्रेम पहिचाने है ।

प्रभुच्या नावाचा प्रेमळ रंग, गुरूचा शीख स्थूल आणि अगोचर प्रजातींमध्ये परमेश्वराची उपस्थिती ओळखतो त्याचप्रमाणे गायींच्या प्रजाती देखील त्याच प्रकारचे दूध देतात.

ਕਾਰਨ ਮੈ ਕਾਰਨ ਕਰਨ ਚਿਤ੍ਰਿ ਮੈ ਚਿਤੇਰੋ ਜੰਤ੍ਰ ਧੁਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਜਨ ਕੈ ਜਨਕ ਜਾਨੇ ਹੈ ।੨੨੭।
कारन मै कारन करन चित्रि मै चितेरो जंत्र धुनि जंत्री जन कै जनक जाने है ।२२७।

त्याला जाणवते की परमेश्वर त्याच्या सृष्टीत जसे त्याच्या चित्रकलेतील चित्रकार आहे, संगीत वादनात एक सूर आहे आणि त्याच्या मुलामध्ये वडिलांचे गुण आहेत. (२२७)