سچي گرو جي تقدس ۽ سندس حڪمت جي حاصلات سان، مايا جي ٽن خاصيتن ۾ ڀٽڪيل ذهن مستحڪم ٿي وڃي ٿو ۽ پوءِ گرو جي لفظن ۾ اطمينان محسوس ڪري ٿو.
جنهن کي رب جو امرت جهڙو نالو مليو آهي، ان تي عمل ڪري، رب ۽ دنيا کي پاڻ ۾ مليل ڏسي ٿو. گروءَ جو اهو سک علم کي پنهنجي دل ۾ سمائي ٿو، ڇاڪاڻ ته ان کي مڪمل خدا جهڙو سچو گرو عطا ڪيو ويو آهي.
رب جي نالي جي پياري رنگ، گرو جو سک، رب جي موجودگي کي مجموعي ۽ ناقابل بيان نسلن ۾ سڃاڻي ٿو، ساڳيء طرح ڳئون جي نسلن ۾ هڪ ئي قسم جو کير پيدا ٿئي ٿو.
هن کي اهو احساس آهي ته رب پنهنجي تخليق ۾ ائين ئي سمايل آهي جيئن هن جي مصوري ۾ هڪ مصور آهي، موسيقي جي ساز ۾ هڪ دھن ۽ سندس پٽ ۾ پيءُ جون خاصيتون. (227)