جيئن ڪو گابي پنهنجي ماءُ سان ملڻ لاءِ رڙيون ڪري ٿو، پر رسيءَ سان جڪڙيل کيس لاچار ڪري ٿو.
جھڙيءَ طرح ڪو ماڻھو جبري يا اڻ ڏٺي مزدوريءَ ۾ گرفتار ٿي گھر وڃڻ گھري ٿو ۽ ٻين جي قبضي ۾ رھندي وقت جي منصوبه بندي ڪري ٿو.
جيئن مڙس کان جدا ٿيل زال پيار ۽ اتحاد چاهي ٿي پر خانداني شرمندگيءَ جي خوف کان ائين نٿي ڪري سگهي ۽ اهڙيءَ طرح پنهنجي جسماني ڪشش وڃائي ويهندي آهي.
اهڙي طرح هڪ سچو شاگرد سچو گرو جي پناهه جي خوشين مان لطف اندوز ٿيڻ چاهي ٿو پر هن جي حڪم جو پابند هو ٻئي هنڌ مايوسيءَ سان گهمي ٿو. (520)