ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 463


ਮਾਨਸਰ ਤਿਆਗਿ ਆਨ ਸਰ ਜਾਇ ਬੈਠੇ ਹੰਸੁ ਖਾਇ ਜਲ ਜੰਤ ਹੰਸ ਬੰਸਹਿ ਲਜਾਵਈ ।
maanasar tiaag aan sar jaae baitthe hans khaae jal jant hans banseh lajaavee |

جيڪڏهن هڪ سوان مانسرور ڍنڍ کي ڇڏي تلاءَ ۾ رهي، تلاءَ مان جاندارن کي بگھڙن وانگر کائڻ شروع ڪري، ته هو سونهن جي نسل کي شرمسار ڪندو.

ਸਲਿਲ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਜੀਅਤ ਰਹੈ ਜਉ ਮੀਨ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਕੈ ਸਨੇਹੀ ਨ ਕਹਾਵਈ ।
salil bichhoh bhe jeeat rahai jau meen kapatt saneh kai sanehee na kahaavee |

جيڪڏهن مڇي پاڻيءَ کان ٻاهر رهي ٿي ته ان جي پاڻيءَ سان محبت ڪوڙو سمجهي ويندي ۽ ان کي پاڻيءَ جي محبوب نه چئبو.

ਬਿਨੁ ਘਨ ਬੂੰਦ ਜਉ ਅਨਤ ਜਲ ਪਾਨ ਕਰੈ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਸੰਤਾਨ ਬਿਖੈ ਲਛਨੁ ਲਗਾਵਈ ।
bin ghan boond jau anat jal paan karai chaatrik santaan bikhai lachhan lagaavee |

جيڪڏهن برساتي پکي پنهنجي اڃ کي سواتيءَ جي بوند کان سواءِ پاڻيءَ جي هڪ ڦڙيءَ سان پورو ڪري ته هو پنهنجي خاندان کي بدنام ڪندو.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਅਲਿ ਗੁਰਸਿਖ ਮੋਖ ਹੁਇ ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵਕ ਹੁਇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵਈ ।੪੬੩।
charan kamal al gurasikh mokh hue aan dev sevak hue mukat na paavee |463|

سچو گرو جو هڪ عقيدتمند شاگرد سچو گرو جي تعليمات جي تبليغ ڪري ٿو ۽ آزادي حاصل ڪري ٿو. پر هڪ شاگرد جيڪو سچو گرو لاءِ پنهنجي پيار کي ڇڏي ڏئي ٿو ۽ ٻين ديوتائن جي اڳيان جهڪي ٿو، پاڻ کي سنتن ۽ ساجنن کي ٺاهي ٿو ۽ انهن جي پوڄا ڪري ٿو. سندس محبت گروءَ سان آهي