سچو گرو جو فرمانبردار شاگرد هوس، ڪاوڙ، لالچ، منسلڪ، وڏائي، بنيادي عادتن ۽ ٻين خرابين کان پاڪ آهي.
هو مايا جي اثر کان آزاد آهي، غلامي، گندگي، دشمني، رڪاوٽ ۽ حمايت. هُو اڻ مٽ روپ آهي.
هو ذائقي جي سڀني خواهشن کان آزاد آهي، ديوتا ۽ ديوتائن جي فضل تي منحصر نه آهي، شڪل کان بالاتر، هر قسم جي حمايت کان آزاد، عيب ۽ شڪ کان آزاد، بي خوف ۽ مستحڪم ذهن آهي.
هو رسمن ۽ رسمن کان پرهيزگار آهي، لاتعلق، سڀني دنياوي ذوقن ۽ لذتن کان بي نياز آهي، دنيا جي سمورن تڪرارن ۽ تڪرارن کان پري آهي، مايا (مايا) جي دٻدٻيءَ ۾ نه آهي، جيڪو سڪون ۽ پرسڪون خيالن جي حالت ۾ رهي ٿو. (168)