ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 134


ਜੈਸੇ ਕਰਪੂਰ ਮੈ ਉਡਤ ਕੋ ਸੁਭਾਉ ਤਾ ਤੇ ਅਉਰ ਬਾਸਨਾ ਨ ਤਾ ਕੈ ਆਗੈ ਠਹਾਰਵਈ ।
jaise karapoor mai uddat ko subhaau taa te aaur baasanaa na taa kai aagai tthahaaravee |

جيئن ڪيفور جي خوشبوءَ ۾ هوا ۾ ڦهلجڻ جي خاصيت آهي، تنهنڪري ان جي بوءِ ڪنهن به شيءِ ۾ رهي نه ٿي سگهي.

ਚੰਦਨ ਸੁਬਾਸ ਕੈ ਸੁਬਾਸਨਾ ਬਨਾਸਪਤੀ ਤਾਹੀ ਤੇ ਸੁਗੰਧਤਾ ਸਕਲ ਸੈ ਸਮਾਵਈ ।
chandan subaas kai subaasanaa banaasapatee taahee te sugandhataa sakal sai samaavee |

پر صندل جي وڻ جي چوڌاري ٻوٽي هڪجهڙائي سان خوشبودار ٿي ويندي آهي، پر ان جي خوشبو.

ਜੈਸੇ ਜਲ ਮਿਲਤ ਸ੍ਰਬੰਗ ਸੰਗ ਰੰਗੁ ਰਾਖੈ ਅਗਨ ਜਰਾਇ ਸਬ ਰੰਗਨੁ ਮਿਟਾਵਈ ।
jaise jal milat srabang sang rang raakhai agan jaraae sab rangan mittaavee |

جيئن پاڻي ان ۾ ملندڙ رنگن کي حاصل ڪري ٿو، پر باھ سڀني رنگن کي ساڙي ڇڏي ٿي.

ਜੈਸੇ ਰਵਿ ਸਸਿ ਸਿਵ ਸਕਤ ਸੁਭਾਵ ਗਤਿ ਸੰਜੋਗੀ ਬਿਓਗੀ ਦ੍ਰਿਸਟਾਤੁ ਕੈ ਦਿਖਾਵਈ ।੧੩੪।
jaise rav sas siv sakat subhaav gat sanjogee biogee drisattaat kai dikhaavee |134|

جيئن سج جو اثر ناپسنديده آهي (تموگوني) جڏهن ته چنڊ جو اثر نيڪي وارو آهي، اهڙي طرح هڪ گرو جي شعور وارو ماڻهو امن ۽ نيڪيءَ سان ڪم ڪندو آهي جڏهن ته هڪ خود ارادي ۽ مرتد شخص جيڪو مال جي برائي اثر ۾ ڦاٿل هوندو آهي اهو واضح هوندو آهي. (134)