ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 393

ਕਰਤ ਨ ਇਛਾ ਕਛੁ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰਤ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ਬਾਲਕ ਅਚੇਤ ਕਉ ।

karat na ichhaa kachh mitr satrat na jaanai baal budh sudh naeh baalak achet kau |

ٻار جهڙي ڏاهپ ۽ هر قسم جي بي خبريءَ جي ڪري، ٻار معصوم هوندو آهي، هو نه چاهيندو آهي، نه ڪنهن سان دشمني يا دوستي رکندو آهي.

ਅਸਨ ਬਸਨ ਲੀਏ ਮਾਤਾ ਪਾਛੈ ਲਾਗੀ ਡੋਲੈ ਬੋਲੈ ਮੁਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸੁਤ ਹੇਤ ਕਉ ।

asan basan lee maataa paachhai laagee ddolai bolai mukh amrit bachan sut het kau |

هن جي ماءُ پيار مان هن جي پٺيان کاڌو ۽ ڪپڙا کڻي گهمي رهي آهي ۽ پنهنجي پٽ لاءِ امرت جهڙا پيار ڀريا لفظ چوندي آهي.

ਬਾਲਕੈ ਅਸੀਸ ਦੈਨਹਾਰੀ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ਲਾਗੈ ਗਾਰਿ ਦੈਨਹਾਰੀ ਬਲਿਹਾਰੀ ਡਾਰੀ ਸੇਤ ਕਉ ।

baalakai asees dainahaaree at piaaree laagai gaar dainahaaree balihaaree ddaaree set kau |

ماءُ پنهنجن دوستن سان پيار ڪندي آهي، جيڪي سندس پٽ تي رحمتن جي برسات ڪندا رهندا آهن، پر جيڪو کيس گاريون ڏيندو آهي يا ان لاءِ خراب لفظ چوندو آهي، اهو سندس ذهني سڪون برباد ڪري ڇڏيندو آهي ۽ ٻهراڙيءَ کي جنم ڏيندو آهي.

ਤੈਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਸਮਦਰਸੀ ਅਨੰਦਮਈ ਜੈਸੋ ਜਗੁ ਮਾਨੈ ਤੈਸੋ ਲਾਗੈ ਫਲੁ ਖੇਤ ਕਉ ।੩੯੩।

taise gurasikh samadarasee anandamee jaiso jag maanai taiso laagai fal khet kau |393|

معصوم ٻار وانگر، گرو جو فرمانبردار سک، غير جانبداري برقرار رکندو آهي. هو سڀني سان هڪ جهڙو سلوڪ ڪندو آهي ۽ سچي گرو جي برڪت واري نام راس جي لذت جي ڪري، خوشي جي حالت ۾ رهي ٿو. جنهن به طريقي سان هن کي دنياوي پي

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675