ستگرو، خدا تعاليٰ جو ظهور، چميلي جي ٻڪريءَ وانگر آهي، جنهن جو هو پاڻ جڙ آهي ۽ سندس سڀ عقيدتمند ۽ پرهيزگار ماڻهو ان جا پن ۽ شاخون آهن.
ستگرو پنهنجي ٻانهن (جهڙوڪ ڀائي لنا جي، بابا امر داس جي وغيره) جي خدمت تي راضي ٿي انهن ڀينرن کي پنهنجي ڪرم سان بدلائي ٿو ۽ انهن کي خوشبوءِ پکيڙيندڙ گلن ۾ بدلائي ٿو ۽ انهن ۾ ظهور ڪري دنيا کي آزاد ڪري ٿو.
جيئن گلن جي خوشبوءِ سان ملائڻ سان تِل پنهنجو وجود وڃائي ويهندو آهي ۽ خوشبوءِ بڻجي ويندو آهي، تيئن عقيدتمند به مراقبي ذريعي پنهنجو پاڻ کي رب ڏانهن وڃائي ويهندا آهن ۽ دنيا ۾ خدائي خوشبوءِ پکيڙيندا آهن.
سکهزم ۾ گنهگارن کي مقدس ماڻهن ۾ تبديل ڪرڻ جي روايت آهي. ۽ هن رستي ۾، اهو هڪ تمام نيڪ ڪم آهي ۽ ٻين جي خدمت آهي. جيڪي مادي دنيا ۾ مشغول آهن، اهي خدا سان پيار ڪندڙ ۽ خدا پرست ماڻهن ۾ تبديل ٿي ويندا آهن. اهي مايا کان الڳ آهن (mamm