ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 17


ਚਿਰੰਕਾਲ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਨਿਰਮੋਲ ਪਾਏ ਸਫਲ ਜਨਮ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸਰਨ ਕੈ ।
chirankaal maanas janam niramol paae safal janam gur charan saran kai |

ڪيترائي جنم ڀومڻ کان پوءِ هيءَ انساني زندگي ملي ٿي. پر جنم تڏهن ئي ڪامياب ٿئي ٿو، جڏهن هڪ سچي گروءَ جي پاڪ پيرن ۾ پناهه وٺي.

ਲੋਚਨ ਅਮੋਲ ਗੁਰ ਦਰਸ ਅਮੋਲ ਦੇਖੇ ਸ੍ਰਵਨ ਅਮੋਲ ਗੁਰ ਬਚਨ ਧਰਨ ਕੈ ।
lochan amol gur daras amol dekhe sravan amol gur bachan dharan kai |

اکيون ان وقت قيمتي هونديون آهن جڏهن اهي ست گرو جي روپ ۾ رب جي هڪ جھلڪ ڏسندا آهن. سُتگروءَ جي حڪمن ۽ حڪمن کي غور سان ٻڌن ٿا ته ڪَنَ اُن ۾ ڪارگر آهن.

ਨਾਸਕਾ ਅਮੋਲ ਚਰਨਾਰਬਿੰਦ ਬਾਸਨਾ ਕੈ ਰਸਨਾ ਅਮੋਲ ਗੁਰਮੰਤ੍ਰ ਸਿਮਰਨ ਕੈ ।
naasakaa amol charanaarabind baasanaa kai rasanaa amol guramantr simaran kai |

ناسور تڏهن ئي لائق هوندا آهن جڏهن اهي ستگرو جي پيرن جي مٽيءَ جي خوشبوءِ محسوس ڪندا آهن. زبان ان وقت انمول ٿي ويندي آهي جڏهن اها ستگرو جي طرفان ڏنل رب جو ڪلام پڙهي ٿي.

ਹਸਨ ਅਮੋਲ ਗੁਰਦੇਵ ਸੇਵ ਕੈ ਸਫਲ ਚਰਨ ਅਮੋਲ ਪਰਦਛਨਾ ਕਰਨ ਕੈ ।੧੭।
hasan amol guradev sev kai safal charan amol paradachhanaa karan kai |17|

هٿ تڏهن ئي قيمتي هوندا آهن جڏهن ستگرو جي آرام واري خدمت ۾ مشغول هوندا آهن ۽ پير تڏهن قيمتي هوندا آهن جڏهن ستگرو جي قرب ۾ ٽهلندا آهن. (17)