مون کي نه ته پنهنجي نرالي، روشن ۽ پياري محبوبه جي ڏيکاءَ لاءِ روشنيون اکيون آهن ۽ نه ئي مون ۾ اها طاقت آهي جو مان ڪنهن کي سندس ڏيکاءُ ڏيان. پوءِ عاشق کي ڪيئن ڏسي يا ڏيکاري سگهي ٿو؟
مون کي عقل نه آهي ته پنهنجي محبوب جي صفتن کي بيان ڪريان، جيڪو نيڪي جو خزانو آهي. ۽ نه ئي مون کي ڪن آهن ته هن جون ڳالهيون ٻڌي. ته پوءِ اسان کي فضيلت ۽ فضيلت جي چشمي جي ڇنڊڇاڻ ڪيئن ٻڌڻ ۽ پڙهڻ گهرجي؟
ذهن نه ته سچي گرو جي تعليمات ۾ رهجي ٿو ۽ نه ئي گرو جي واعظن ۾ مشغول رهي ٿو. ذهن گرو جي لفظن ۾ استحڪام حاصل نٿو ڪري. پوءِ اعليٰ روحاني حالت ۾ ڪيئن مشغول ٿي سگهي ٿو؟
منهنجو سڄو جسم درد ٿي رهيو آهي. مان، حليم ۽ عزت کان خالي، نه ته حسن آهي ۽ نه اعليٰ ذات. ته پوءِ مان ڪيئن بڻجي سگھان ٿو ۽ پنهنجي آقا جي محبوب ترين محبوب جي نالي سان ڪيئن سڃاتندس؟ (206)