ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 85

ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਗੁਰ ਭਈ ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਮਨ ਉਨਮਨ ਲਿਵ ਸਹਜ ਸਮਾਏ ਹੈ ।

charan saran gur bhee nihachal mat man unaman liv sahaj samaae hai |

ستگرو جي پناهه ۾ عقل مستحڪم ٿئي ٿو. ذهن پاڻ کي خدائي رياست سان ڳنڍي ٿو ۽ آرام ۾ رهي ٿو.

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਰਸ ਅਰੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਮਿਲਿ ਪਰਮਦਭੁਤ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਉਪਜਾਏ ਹੈ ।

drisatt daras ar sabad surat mil paramadabhut prem nem upajaae hai |

ستگرو جي تعليمات ۾ مشغول ذهن سان ۽ خدائي ڪلام هميشه يادگيري ۾ رهڻ سان، حيرت انگيز محبت واري عقيدت پيدا ٿئي ٿي.

ਗੁਰਸਿਖ ਸਾਧਸੰਗ ਰੰਗ ਹੁਇ ਤੰਬੋਲ ਰਸ ਪਾਰਸ ਪਰਸਿ ਧਾਤੁ ਕੰਚਨ ਦਿਖਾਏ ਹੈ ।

gurasikh saadhasang rang hue tanbol ras paaras paras dhaat kanchan dikhaae hai |

عقيدتمند، ٻانهو سکن، بزرگن ۽ پرهيزگارن جي صحبت ۾ رنگ جي رنگ ۾ ائين رنگجي وڃي ٿو، جيئن چقندر جي پتي، چقندر، ليمو، الائچي ۽ ڪيچو پاڻ ۾ ملائي، خوشبودار بوءِ ڏيڻ سان گڏ ڳاڙهي ٿي وڃي ٿي. جيئن ٻيون ڌاتون جڏهن وائي کي ڇهڻ سان سون بڻجي وينديون آهن

ਚੰਦਨ ਸੁਗੰਧ ਸੰਧ ਬਾਸਨਾ ਸੁਬਾਸ ਤਾਸ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਕਹਤ ਨ ਆਏ ਹੈ ।੮੫।

chandan sugandh sandh baasanaa subaas taas akath kathaa binod kahat na aae hai |85|

جيئن چندن جي خوشبوءِ ٻين وڻن کي به ساڳيءَ طرح خوشبودار بڻائي ٿي، تيئن مقدس پيرن جو لمس، سچي گروءَ جي هڪ جھلڪ، ۽ ”خدائي ڪلام ۽ شعوري ذهن جي ميلاپ سان؛ پرهيزگارن ۽ بزرگن جي صحبت، خوشبوءِ گل. ٽي

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675