جيئن دماغ جو تعلق اکين، ڪنن، وات، نڪ، هٿ، پير وغيره ۽ جسم جي ٻين عضون سان آهي. اھو انھن جي پٺيان ھلندڙ قوت آھي:
جيئن وات مان لذيذ ۽ لذيذ کاڌو کائڻ سان جسم جي هر عضوي کي مضبوط ۽ ڦوهارو ٿئي ٿو.
جيئن وڻ جي ٿڙ کي پاڻي ڏيڻ سان ان جي ڪيترين ئي وڏين يا ننڍين شاخن تائين پاڻي پهچندو آهي. جيتري قدر ڪائنات جو سوال پيدا ٿئي ٿو، تيستائين ذهن ۾ هڪ رب جو خيال آڻڻ گهرجي، جيڪو هر شيءِ تي پکڙيل آهي.
جيئن ڪو ماڻهو آئيني ۾ پنهنجو پاڻ کي ڏسي ٿو، تيئن گرو جو فرمانبردار شاگرد پنهنجي ذهن کي پنهنجي نفس (رب-روح جو هڪ ننڍڙو حصو) ۾ مرکوز ڪري ٿو ۽ سڀني پکڙيل رب کي سڃاڻي ٿو. (245)