ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 119


ਨੈਹਰ ਕੁਟੰਬ ਤਜਿ ਬਿਆਹੇ ਸਸੁਰਾਰ ਜਾਇ ਗੁਨਨੁ ਕੈ ਕੁਲਾਬਧੂ ਬਿਰਦ ਕਹਾਵਈ ।
naihar kuttanb taj biaahe sasuraar jaae gunan kai kulaabadhoo birad kahaavee |

جهڙيءَ طرح هڪ ڇوڪري شاديءَ کان پوءِ پنهنجي والدين جو گهر ڇڏي وڃي ٿي ۽ پنهنجي نيڪ صفتن جي ڪري پنهنجو ۽ پنهنجي مڙس جي خاندان لاءِ عزت وارو نالو ڪمائي ٿي.

ਪੁਰਨ ਪਤਿਬ੍ਰਤਿ ਅਉ ਗੁਰ ਜਨ ਸੇਵਾ ਭਾਇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਗ੍ਰਿਹੇਸੁਰਿ ਸੁਜਸੁ ਪ੍ਰਗਟਾਵਈ ।
puran patibrat aau gur jan sevaa bhaae grih mai grihesur sujas pragattaavee |

پنهنجي بزرگن جي خدمت ڪرڻ ۽ پنهنجي ساٿيءَ جي وفادار ۽ وفادار رهڻ سان، سڀني کان وڌيڪ عزت وارو لقب حاصل ڪري ٿو.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਾਇ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗਿ ਸਹਿਗਾਮਨੀ ਹੁਇ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਬਿਖੈ ਊਚ ਪਦ ਪਾਵਈ ।
ant kaal jaae pria sang sahigaamanee hue lok paralok bikhai aooch pad paavee |

پنهنجي مڙس جي معزز ساٿيءَ جي حيثيت ۾ هن دنيا مان لاڏاڻو ڪري ۽ دنيا ۽ آخرت ۾ پنهنجو نالو ڪمائي.

ਗੁਰਮੁਖ ਮਾਰਗ ਭੈ ਭਾਇ ਨਿਰਬਾਹੁ ਕਰੈ ਧੰਨ ਗੁਰਸਿਖ ਆਦਿ ਅੰਤ ਠਹਰਾਵਈ ।੧੧੯।
guramukh maarag bhai bhaae nirabaahu karai dhan gurasikh aad ant tthaharaavee |119|

ائين ئي گروءَ جو هڪ سک شروع کان پڇاڙيءَ تائين ساراهه جو لائق آهي، جيڪو گروءَ جي راهه تي هلي، رب جي خوف ۾ زندگي گذاري ٿو. (119)