ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 553


ਆਪਨੋ ਸੁਅੰਨੁ ਸਭ ਕਾਹੂਐ ਸੁੰਦਰ ਲਾਗੈ ਸਫਲੁ ਸੁੰਦਰਤਾ ਸੰਸਾਰ ਮੈ ਸਰਾਹੀਐ ।
aapano suan sabh kaahooaai sundar laagai safal sundarataa sansaar mai saraaheeai |

هر ڪنهن کي، هن جو پٽ خوبصورت لڳندو آهي. پر جنهن جي ساراهه ٻيا ڪن، سو ضرور سهڻو آهي.

ਆਪਨੋ ਬਨਜੁ ਬੁਰੋ ਲਾਗਤ ਨ ਕਾਹੂ ਰਿਦੈ ਜਾਇ ਜਗੁ ਭਲੋ ਕਹੈ ਸੋਈ ਤਉ ਬਿਸਾਹੀਐ ।
aapano banaj buro laagat na kaahoo ridai jaae jag bhalo kahai soee tau bisaaheeai |

ڪو به ماڻهو پنهنجي پيشي کي ناپسند نه ڪندو آهي، پر انسان کي صرف انهن شين جي واپار ڪرڻ گهرجي، جنهن جي ٻين جي ساراهه ڪئي وڃي.

ਆਪਨੇ ਕਰਮੁ ਕੁਲਾ ਧਰਮ ਕਰਤ ਸਭੈ ਉਤਮੁ ਕਰਮੁ ਲੋਗ ਬੇਦ ਅਵਗਾਹੀਐ ।
aapane karam kulaa dharam karat sabhai utam karam log bed avagaaheeai |

هر ڪو پنهنجي خاندان جي ريتن رسمن ۽ روايتن تي عمل ڪري ٿو، پر اهي سڀ عمل جيڪي صحيفن ۽ سماجي روايتن موجب آهن، انهن کي اعليٰ سمجهيو وڃي ٿو.

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ਸਬ ਕੋਊ ਕਹੈ ਮਾਇਆ ਮੈ ਉਦਾਸੁ ਰਾਖੈ ਸੋਈ ਗੁਰ ਚਾਹੀਐ ।੫੫੩।
gur bin mukat na hoe sab koaoo kahai maaeaa mai udaas raakhai soee gur chaaheeai |553|

هر ڪو چوندو آهي ته گروءَ کان سواءِ نجات حاصل نه ٿي ٿي سگهي، پر هڪ اهڙي قابل سچي گروءَ جي ضرورت آهي، جيڪو گهر واريءَ جي زندگي گذاريندي، سماج ۾ ۽ هر مادي آسائش جو مزو ماڻيندي، پنهنجي نصيحت سان انسان کي ڇوٽڪاري جي طرف وٺي سگهي. (553)