جيڪو باقاعدگيءَ سان بزرگن کي ڏسڻ ۽ ڏسڻ ۾ اچي ٿو، اهو ئي حقيقي معنى ۾ رب جو غور ڪندڙ آهي. هو سڀني کي هڪ جهڙو ڏسي ٿو ۽ هر ڪنهن ۾ رب جي موجودگي کي محسوس ڪري ٿو.
جيڪو گروءَ جي ڪلام جي غور فڪر کي پنهنجو بنيادي سهارو سمجهي ان کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو، اهو ئي گروءَ جي تعليمات جو سچو پيروڪار ۽ سچي معنى ۾ رب جو ڄاڻو آهي.
جنهن جي نظر سچي گرو کي ڏسڻ ۽ ٻڌڻ جي طاقت گرو جي خدائي ڪلام ٻڌڻ تي مرکوز آهي، اهو حقيقي معنى ۾ پنهنجي محبوب رب جو عاشق آهي.
جيڪو هڪ رب جي محبت ۾ رنگجي وڃي ٿو، سو پاڻ سڳورن جي صحبت ۾ رب جي نالي جو گہرا غور و فڪر ڪري ٿو، سچ پچ آزاد آهي ۽ هڪ صاف سٿرو گرو وارو فرد آهي. (327)