جيئن ته کنڊ ۽ اٽو ٻئي اڇو نظر اچن ٿا، پر صرف ان کي سڃاڻي سگهجي ٿو جڏهن چکيو ويندو آهي (هڪ مٺو آهي، ٻيو انسپائيڊ).
جيئن پيتل ۽ سون جو رنگ هڪجهڙو هوندو آهي، پر جڏهن ٻنهي کي جانچيندڙ جي اڳيان رکيو ويندو آهي ته سون جي قيمت معلوم ٿيندي آهي.
جيئن ڪانءُ ۽ ڪوئل ٻئي رنگ ۾ ڪارا ٿين ٿا، پر انهن کي پنهنجي آواز سان سڃاڻي سگهجي ٿو. (هڪڙو ڪنن کي مٺو آهي جڏهن ته ٻيو شور ۽ چڙهندڙ).
اهڙي طرح هڪ حقيقي ۽ نقلي بزرگ جون ظاهري نشانيون هڪجهڙيون نظر اچن ٿيون، پر انهن جي عملن ۽ خاصيتن مان پتو پوي ٿو ته انهن مان ڪير حقيقي آهي. (ته پوءِ ئي معلوم ٿي سگهي ٿو ته ڪير سٺو آهي ۽ ڪير خراب). (596)