يوگي جي مشڪل نظم کي پار ڪرڻ؛ هڪ گرو تي مبني شخص پاڻ کي روحاني دائري جي صوفياتي ڏهين دروازي ۾ غسل ڪري ٿو. هو امرت جهڙو اسم ۾ رهي ٿو ۽ بي خوف رب جو عملي بڻجي ٿو.
هو صوفياتي ڏهين افتتاح ۾ آسماني امرت جي مسلسل وهڪري جو تجربو ڪري ٿو. هو روشنيءَ جو تجربو ڪري ٿو ۽ آسماني اڻ ڄاتل راڳ جي مسلسل راند کي.
هڪ گرو-انداز وارو ماڻهو پاڻ ۾ آباد ٿي وڃي ٿو ۽ رب خدا ۾ جذب ٿي وڃي ٿو. سندس روحاني علم جي ڪري سڀ معجزاتي طاقتون هاڻي سندس غلام بڻجي ويون آهن.
جنهن هن زندگيءَ ۾ رب تائين پهچڻ جو وسيلو سکيو آهي، سو جيئرو ئي آزاد آهي. هو دنياوي معاملن (مايا) کان بي اثر رهي ٿو، جيئن ڪنول جي گل وانگر، جيڪو پاڻيءَ ۾ رهي ٿو ۽ ان کان متاثر نٿو ٿئي. (248)