ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 247


ਪਾਂਚੋ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਚਕ੍ਰਖਟ ਭੇਦਿ ਚਕ੍ਰਵਹਿ ਕਹਾਏ ਉਲੁੰਘਿ ਤ੍ਰਿਬੇਨੀ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਜਾਨੇ ਹੈ ।
paancho mundraa chakrakhatt bhed chakraveh kahaae ulungh tribenee trikuttee trikaal jaane hai |

نام سمرن جي دائمي مشق سان، هڪ گرو-باشعور شخص يوگي جي روحاني جهازن جي پنجن ڪنڊن ۽ ڇهن مرحلن کي رد ڪري ٿو ۽ هڪ شهنشاهه طور سڃاتو وڃي ٿو. هو ٽريبيني ۽ ترڪيوٽي جا مرحلا پار ڪري اندر جي واقعن کان واقف ٿئي ٿو

ਨਵ ਘਰ ਜੀਤਿ ਨਿਜ ਆਸਨ ਸਿੰਘਾਸਨ ਮੈ ਨਗਰ ਅਗਮਪੁਰ ਜਾਇ ਠਹਰਾਨੇ ਹੈ ।
nav ghar jeet nij aasan singhaasan mai nagar agamapur jaae tthaharaane hai |

سڀني نون حسياتي عضون کي سنڀاليندو هو ڏهين دروازي تائين پهچندو آهي - اعليٰ روحاني دائري جو تخت. جنهن جاءِ تي پهچڻ مشڪل آهي، اتي هو تمام سهڻي نموني پهچي ٿو.

ਆਨ ਸਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਾਨਸਰ ਨਿਹਚਲ ਹੰਸੁ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨ ਬਿਸਮਾਹਿ ਬਿਸਮਾਨੇ ਹੈ ।
aan sar tiaag maanasar nihachal hans param nidhaan bisamaeh bisamaane hai |

اهڙو گرو هوشيار سوان جهڙو شاگرد پاڻ سڳورن جي صحبت ڇڏي مانسرور ڍنڍ جهڙي مقدس ماڻهن جي گڏجاڻيءَ ۾ اچي وڃي ٿو. هُو اُتي خزاني وانگر نالي جي مشق ڪري ٿو ۽ شاندار ۽ حيرت انگيز روحاني حالت حاصل ڪري ٿو.

ਉਨਮਨ ਮਗਨ ਗਗਨ ਅਨਹਦ ਧੁਨਿ ਬਾਜਤ ਨੀਸਾਨ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਬਿਸਰਾਨੇ ਹੈ ।੨੪੭।
aunaman magan gagan anahad dhun baajat neesaan giaan dhiaan bisaraane hai |247|

اهڙيءَ طرح هو بلند ترين روحاني حالت ۾ جذب ٿي ويندو آهي. هو پنهنجي ڏهين دروازي ۾ اهڙيون سريلن آوازون ٻڌندو آهي جو هو دنيا جي ٻين سڀني مفادن کي وساري ڇڏيندو آهي. (247)