ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 471


ਜੈਸੇ ਘਾਮ ਤੀਖਨ ਤਪਤਿ ਅਤਿ ਬਿਖਮ ਬੈਸੰਤਰਿ ਬਿਹੂਨ ਸਿਧਿ ਕਰਤਿ ਨ ਗ੍ਰਾਸ ਕਉ ।
jaise ghaam teekhan tapat at bikham baisantar bihoon sidh karat na graas kau |

جيئن سج تمام سخت ۽ گرم هجي، پر ماڻهو باهه کان سواءِ ماني کائي نه سگهندو آهي.

ਜੈਸੇ ਨਿਸ ਓਸ ਕੈ ਸਜਲ ਹੋਤ ਮੇਰ ਤਿਨ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਾਨ ਨ ਨਿਵਾਰਤ ਪਿਆਸ ਕਉ ।
jaise nis os kai sajal hot mer tin bin jal paan na nivaarat piaas kau |

جيئن شبنم رات جي وقت جبلن ۽ گاهه کي ٻوڙي ڇڏيندو آهي پر پاڻي پيئڻ کان سواءِ، اهو اوس ڪنهن جي به اڃ نه لڪائيندو آهي.

ਜੈਸੇ ਹੀ ਗ੍ਰੀਖਮ ਰੁਤ ਪ੍ਰਗਟੈ ਪ੍ਰਸੇਦ ਅੰਗ ਮਿਟਤ ਨ ਫੂਕੇ ਬਿਨੁ ਪਵਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸ ਕਉ ।
jaise hee greekham rut pragattai prased ang mittat na fooke bin pavan pragaas kau |

جيئن اونهاري جي موسم ۾ جسم جو پسو ٿئي ٿو، جنهن کي ڦوڪ ڏيڻ سان سڪي نٿو سگهجي. اڪيلو پنڻ ان کي سڪي ٿو ۽ آرام ڏئي ٿو.

ਤੈਸੇ ਆਵਾਗੌਨ ਨ ਮਿਟਤ ਨ ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵ ਗੁਰਮੁਖ ਪਾਵੈ ਨਿਜ ਪਦ ਕੇ ਨਿਵਾਸ ਕਉ ।੪੭੧।
taise aavaagauan na mittat na aan dev sev guramukh paavai nij pad ke nivaas kau |471|

اهڙي طرح، خدا جي خدمت ڪرڻ ڪنهن کي بار بار ڄمڻ ۽ موت کان آزاد نٿو ڪري سگهي. سچي گرو جو فرمانبردار شاگرد ٿيڻ سان هڪ اعليٰ روحاني حالت حاصل ڪري سگهي ٿي. (471)