ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 224


ਬਾਇ ਹੁਇ ਬਘੂਲਾ ਬਾਇ ਮੰਡਲ ਫਿਰੈ ਤਉ ਕਹਾ ਬਾਸਨਾ ਕੀ ਆਗਿ ਜਾਗਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਨੀਐ ।
baae hue baghoolaa baae manddal firai tau kahaa baasanaa kee aag jaag jugat na jaaneeai |

پوءِ ڇا ٿيندو جيڪڏهن ڪو ماڻهو روحاني طاقتن جي ذريعي هوا جو ڦوهارو بڻجي فضا ۾ ڀڄندو رهي جڏهن سندس ذهن ۾ سڀ خواهشون سمايل آهن ۽ هو نه ٿو ڄاڻي ته انهن مان نجات ڪيئن حاصل ڪجي؟

ਕੂਪ ਜਲੁ ਗਰੋ ਬਾਧੇ ਨਿਕਸੈ ਨ ਹੁਇ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਚੀਲ ਹੁਇ ਉਡੈ ਨ ਖਗਪਤਿ ਉਨਮਾਨੀਐ ।
koop jal garo baadhe nikasai na hue samundr cheel hue uddai na khagapat unamaaneeai |

جهڙيءَ طرح کوهه مان نڪتل پاڻي رسيءَ سان ڳنڍي ساگر نه ٿيندو آهي ۽ گدڙ، جيڪو آسمان ۾ لاشن جي تلاش ۾ گهمندو آهي، ان کي پکين جو ديوتا قبول نه ٿو ڪري سگهجي، اهڙيءَ طرح هڪ بڇڙي ماڻهوءَ کي به نه ٿو مڃي سگهجي. روحاني طور تي بيدار ٿيڻ جي دعويٰ

ਮੂਸਾ ਬਿਲ ਖੋਦ ਨ ਜੋਗੀਸੁਰ ਗੁਫਾ ਕਹਾਵੈ ਸਰਪ ਹੁਇ ਚਿਰੰਜੀਵ ਬਿਖੁ ਨ ਬਿਲਾਨੀਐ ।
moosaa bil khod na jogeesur gufaa kahaavai sarap hue chiranjeev bikh na bilaaneeai |

دڙي ۾ رهندڙ چوهيءَ کي غار ۾ پير نه ٿو چئي سگهجي. اهڙيءَ طرح جنهن ماڻهوءَ ڪنهن سان به نيڪي نه ڪئي آهي، اهو چوهيءَ وانگر آهي، جيتوڻيڪ هو پنهنجي محبوب الله جي معرفت حاصل ڪرڻ لاءِ سخت توجهه ڪري. جيڪڏهن ڪو نانگ وانگر ڊگھي زندگي حاصل ڪري، ڪو به نه ٿو ڪري سگهي

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤ੍ਰਿਗੁਨ ਅਤੀਤ ਚੀਤ ਹੁਇ ਅਤੀਤ ਹਉਮੈ ਖੋਇ ਹੋਇ ਰੇਨ ਕਾਮਧੇਨ ਮਾਨੀਐ ।੨੨੪।
guramukh trigun ateet cheet hue ateet haumai khoe hoe ren kaamadhen maaneeai |224|

پر گروءَ جو فرمانبردار سک پاڻ کي مايا جي ٽين نشانين جي اثر کان پاڪ رکي ٿو ۽ دل کان بيزار ٿي وڃي ٿو. هو پنهنجي انا کي وڃائي ٿو ۽ سڀني جي خدمت ڪرڻ ۽ ٻين جي ڪمن کي شاندار طور تي مڪمل ڪرڻ سان عاجزي جو هڪ نمونو بڻجي ٿو. (224)