جھڙيءَ طرح ٻيڙيءَ کي سمنڊ ۾ چڙھڻ لاءِ تيار ڪيو ويندو آھي، پر ان وقت تائين ڪنھن کي به ان جي قسمت جي خبر نه پوندي آھي، جيستائين اھو سمنڊ جي ڪناري تي پھچندو آھي.
جيئن ڪو هاري خوشيءَ ۽ خوشيءَ سان ٻنيءَ کي پوکيندو آهي، ٻج پوکيندو آهي، تيئن هو پنهنجي خوشي تڏهن ئي ملهائيندو آهي، جڏهن فصل لٽيل اناج گهر آندو ويندو آهي.
جيئن زال مڙس کي خوش ڪرڻ لاءِ سندس ويجهو ايندي آهي، پر هوءَ پنهنجي پيار کي تڏهن ئي ڪامياب سمجهي ٿي، جڏهن کيس پٽ ٿئي ۽ هو ان سان پيار ڪري.
ساڳيءَ طرح وقت کان اڳ ڪنهن جي به تعريف يا گار نه ٿيڻ گهرجي. ڪير ٿو ڄاڻي ته آخر اهڙو ڪهڙو ڏينهن اُڀرندو جو سندس سموري محنت ڦري پوندي يا نه. (جيڪو ڪو غلط رستو ھلندو ۽ ڀڄندو يا گرو کي آخرڪار قبول ڪيو ويندو). (595)