جيئن مور ۽ مينهن پکي آسمان ۾ ڪارا ڪڪر ڏسي ۽ سندن گجگوڙ ٻڌي وڻندڙ آواز ڪن ٿا.
جيئن بهار جي موسم ۾ انب ۽ ٻيا ڪيترائي وڻ ٽڻ لڳن ٿا، تيئن ڪوئلو به خوش ٿيندو آهي ۽ انهن وڻن تي ويٺي تمام مٺو آواز ڪڍندو آهي.
جھڙيءَ طرح ڪنول جا گل تلاءَ ۾ ٽڙي پون ٿا، جيڪي وڻندڙ آوازن سان اڏامندڙ مکين کي راغب ڪن ٿيون.
اهڙيءَ طرح، ٻڌندڙن کي بيٺو ڏسي، ڳائڻ وارا وڏي عقيدت ۽ توجهه سان خدائي گيت ڳائيندا آهن، جنهن سان ڳائڻ وارن ۽ ٻڌندڙن ٻنهي کي الاهي سڪون جي حالت ۾ جذب ڪندي پياري سڪون جو ماحول پيدا ٿيندو آهي. (567)