قائم ۽ دائم رب جي نالي کان سواءِ ٻيو ڪوبه عمل صالح ناهي. آقا جي دعا ۽ عبادت کان سواءِ، ديوتائن جي پوڄا بيڪار آهي. ڪو به پرهيزگاري حقيقت کان ٻاهر نه آهي ۽ اخلاقيات کان سواء مقدس ڌاڳو پائڻ بيڪار آهي.
هڪ سچي گرو کان شروعات حاصل ڪرڻ کان سواء، ڪوبه علم قابل قدر نه آهي. سچي گروءَ کان سواءِ ٻيو ڪوبه غور فڪر ڪارائتو ناهي. ڪابه عبادت جي قيمت نه آهي جيڪڏهن محبت نه ڪئي وڃي، ۽ نه ئي ڪنهن نقطه نظر جو اظهار احترام کي دعوت ڏئي سگهي ٿو.
صبر ۽ سڪون کان سواءِ، امن قائم نٿو ٿي سگهي. ڪو به سچو سڪون ۽ سڪون حاصل نه ٿو ڪري سگهجي بغير تسلط جي حالت حاصل ڪرڻ کان. ساڳيءَ طرح ڪو به عشق لفظ ۽ ذهن (شعور) جي اتحاد کان سواءِ مستحڪم نٿو ٿي سگهي.
هن جي نالي تي غور ويچار ڪرڻ کان سواءِ، دل ۾ ايمان قائم نٿو ٿي سگهي ۽ خدائي ۽ بزرگن جي پاڪ جماعت کان سواءِ، رب جي نالي ۾ مشغول ٿيڻ ممڪن نه آهي. (215)