ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 39


ਬਰਨ ਬਰਨ ਬਹੁ ਬਰਨ ਗੋਬੰਸ ਜੈਸੇ ਏਕ ਹੀ ਬਰਨ ਦੁਹੇ ਦੂਧ ਜਗ ਜਾਨੀਐ ।
baran baran bahu baran gobans jaise ek hee baran duhe doodh jag jaaneeai |

جيئن ڳئون ڪيترن ئي نسلن ۽ رنگن جون هونديون آهن، تڏهن به سڄي دنيا ڄاڻي ٿي ته اهي سڀ هڪ ئي رنگ جو کير ڏين ٿيون.

ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਫਲ ਫੂਲ ਕੈ ਬਨਾਸਪਤੀ ਏਕੈ ਰੂਪ ਅਗਨਿ ਸਰਬ ਮੈ ਸਮਾਨੀਐ ।
anik prakaar fal fool kai banaasapatee ekai roop agan sarab mai samaaneeai |

ميوي ۽ گلن جا وڻ به ته گهڻا آهن، پر انهن ۾ هڪجهڙي باهه لڳل آهي.

ਚਤੁਰ ਬਰਨ ਪਾਨ ਚੂਨਾ ਅਉ ਸੁਪਾਰੀ ਕਾਥਾ ਆਪਾ ਖੋਇ ਮਿਲਤ ਅਨੂਪ ਰੂਪ ਠਾਨੀਐ ।
chatur baran paan choonaa aau supaaree kaathaa aapaa khoe milat anoop roop tthaaneeai |

چار مختلف رنگن- چقندر جي پتي، سپاري، ڪٿا (اڪيڪيا جي ڇل جو عرق) ۽ چوني پنهنجا رنگ ڪڍي هڪ پان ۾ هڪ ٻئي ۾ ملائي خوبصورت ڳاڙهي رنگ ٺاهيندا آهن.

ਲੋਗਨ ਮੈ ਲੋਗਾਚਾਰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਉਨਮਨ ਉਨਮਾਨੀਐ ।੩੯।
logan mai logaachaar guramukh ekankaar sabad surat unaman unamaaneeai |39|

اهڙيءَ طرح گروءَ جو شعور رکندڙ شخص (گرمُخ) مختلف دنياوي لذتونن کي ڇڏي بي رنگ خدا جو هڪ رنگ اختيار ڪري ٿو. ۽ پنهنجي گروءَ جي برڪت جي ڪري، جنهن کيس خدائي ڪلام ۽ ذهن سان متحد ٿيڻ سيکاريو آهي، هو اعليٰ روحانيت حاصل ڪري ٿو.