ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 258


ਜੈਸੇ ਕਾਚੋ ਪਾਰੋ ਮਹਾ ਬਿਖਮ ਖਾਇਓ ਨ ਜਾਇ ਮਾਰੇ ਨਿਹਕਲੰਕ ਹੁਇ ਕਲੰਕਨ ਮਿਟਾਵਈ ।
jaise kaacho paaro mahaa bikham khaaeio na jaae maare nihakalank hue kalankan mittaavee |

جيئن ته خام پارو کائڻ ۾ تمام گهڻو نقصانڪار آهي پر جڏهن ان جو علاج ۽ عمل ڪيو وڃي ته اهو کائڻ لائق ۽ ڪيترن ئي بيمارين جي علاج لاءِ دوا بڻجي وڃي ٿو.

ਤੈਸੇ ਮਨ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰਿ ਮਾਰਿ ਹਉਮੈ ਮੋਟਿ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਹੁਇ ਬਿਕਾਰਨ ਘਟਾਵਈ ।
taise man sabad beechaar maar haumai mott praupakaaree hue bikaaran ghattaavee |

تنهنڪري ذهن کي گرو جي حڪمت جي لفظن سان علاج ڪرڻ گهرجي. انا ۽ وڏائي کي ختم ڪري، پوءِ ڀلائي ڪرڻ سان ٻين بڇڙن کي گهٽائي ٿو. اهو برائي ۽ بدڪار ماڻهن کي بڇڙن ڪمن کان آزاد ڪري ٿو.

ਸਾਧੁਸੰਗਿ ਅਧਮੁ ਅਸਾਧੁ ਹੁਇ ਮਿਲਤ ਚੂਨਾ ਜਿਉ ਤੰਬੋਲ ਰਸੁ ਰੰਗੁ ਪ੍ਰਗਟਾਵਈ ।
saadhusang adham asaadh hue milat choonaa jiau tanbol ras rang pragattaavee |

جڏهن ڪو ذليل ماڻهو به درويش جي جماعت ۾ شامل ٿئي ٿو ته هو به ائين ئي اعليٰ ٿي وڃي ٿو جيئن چوني جي پتيءَ سان شامل ٿيڻ تي ۽ ٻيا اجزا سهڻا ڳاڙها رنگ پيدا ڪندا آهن.

ਤੈਸੇ ਹੀ ਚੰਚਲ ਚਿਤ ਭ੍ਰਮਤ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਸਮਾਵਈ ।੨੫੮।
taise hee chanchal chit bhramat chatur kuntt charan kamal sukh sanpatt samaavee |258|

پوءِ ڇا چئن طرفن ۾ ڀڄندڙ بنيادي ۽ ٻرندڙ ذهن، سچي گرو جي پاڪ پيرن جي پناهه ۾ اچي ۽ مقدس مجلس جي برڪت سان خوشگوار روحاني حالت ۾ جذب ٿي ويندو. (258)