اها تلاش ڪندڙ عورت جيڪا پنهنجي انا کي پري ڪري پياري مڙس سان ملي ٿي، اها اڪيلي مڙس جي پياري زال آهي. انسان کي رب جي طرفان عزت ۽ احترام حاصل نه ٿو ڪري سگهجي جيڪڏهن ڪو ماڻهو غرور ۽ خودداري محسوس ڪري.
جيئن ڪڪر سڀني هنڌن تي هڪجهڙا مينهن وسندا آهن، تيئن ان جو پاڻي دڙي جي مٿان چڙهائي نه سگهندو آهي. پاڻي هميشه هيٺئين سطح تي وڃي ٿو ۽ آباد ٿئي ٿو.
جهڙيءَ طرح بانس پنهنجي بلند ۽ بلند هئڻ جي فخر ۾ رهي ٿو ۽ صندل جي خوشبوءِ کان بيزار رهي ٿو، تيئن ننڍا وڏا وڻ ۽ ٻوٽا انهيءَ خوشبوءَ کي پاڻ ۾ سمائي وٺندا آهن.
ساڳيءَ طرح پياري رب جي سمنڊ جي زال ٿيڻ لاءِ به پنهنجو پاڻ کي قربان ڪري زنده مئل ٿيڻو پوندو آهي. تڏهن ئي انسان سڀني خزانن جو خزانو حاصل ڪري سگهي ٿو (سچو گرو کان خدا جو نالو) ۽ اعليٰ ديوي حالت تائين پهچي سگهي ٿو. (662)