ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 662


ਜੋਈ ਮਿਲੈ ਆਪਾ ਖੋਇ ਸੋਈ ਤਉ ਨਾਯਕਾ ਹੋਇ ਮਾਨ ਕੀਏ ਮਾਨਮਤੀ ਪਾਈਐ ਨ ਮਾਨ ਜੀ ।
joee milai aapaa khoe soee tau naayakaa hoe maan kee maanamatee paaeeai na maan jee |

اها تلاش ڪندڙ عورت جيڪا پنهنجي انا کي پري ڪري پياري مڙس سان ملي ٿي، اها اڪيلي مڙس جي پياري زال آهي. انسان کي رب جي طرفان عزت ۽ احترام حاصل نه ٿو ڪري سگهجي جيڪڏهن ڪو ماڻهو غرور ۽ خودداري محسوس ڪري.

ਜੈਸੇ ਘਨਹਰ ਬਰਸੈ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਮ ਉਚੈ ਨ ਚੜਤ ਜਲ ਬਸਤ ਨੀਚਾਨ ਜੀ ।
jaise ghanahar barasai sarabatr sam uchai na charrat jal basat neechaan jee |

جيئن ڪڪر سڀني هنڌن تي هڪجهڙا مينهن وسندا آهن، تيئن ان جو پاڻي دڙي جي مٿان چڙهائي نه سگهندو آهي. پاڻي هميشه هيٺئين سطح تي وڃي ٿو ۽ آباد ٿئي ٿو.

ਚੰਦਨ ਸਮੀਪ ਜੈਸੇ ਬੂਡ੍ਯੋ ਹੈ ਬਡਾਈ ਬਾਂਸ ਆਸ ਪਾਸ ਬਿਰਖ ਸੁਬਾਸ ਪਰਵਾਨ ਜੀ ।
chandan sameep jaise booddayo hai baddaaee baans aas paas birakh subaas paravaan jee |

جهڙيءَ طرح بانس پنهنجي بلند ۽ بلند هئڻ جي فخر ۾ رهي ٿو ۽ صندل جي خوشبوءِ کان بيزار رهي ٿو، تيئن ننڍا وڏا وڻ ۽ ٻوٽا انهيءَ خوشبوءَ کي پاڻ ۾ سمائي وٺندا آهن.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧ ਪ੍ਰਿਯ ਤੀਯ ਹੋਇ ਮਰਜੀਵਾ ਗਤਿ ਪਾਵਤ ਪਰਮਗਤਿ ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਜੀ ।੬੬੨।
kripaa sindh priy teey hoe marajeevaa gat paavat paramagat sarab nidhaan jee |662|

ساڳيءَ طرح پياري رب جي سمنڊ جي زال ٿيڻ لاءِ به پنهنجو پاڻ کي قربان ڪري زنده مئل ٿيڻو پوندو آهي. تڏهن ئي انسان سڀني خزانن جو خزانو حاصل ڪري سگهي ٿو (سچو گرو کان خدا جو نالو) ۽ اعليٰ ديوي حالت تائين پهچي سگهي ٿو. (662)