ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي
صفحو - 426
ਸਲਿਲ ਸੁਭਾਵ ਜੈਸੇ ਨਿਵਨ ਗਵਨ ਗੁਨ ਸੀਚੀਅਤ ਉਪਬਨ ਬਿਰਵਾ ਲਗਾਇ ਕੈ ।
salil subhaav jaise nivan gavan gun seecheeat upaban biravaa lagaae kai |جيئن پاڻيءَ جي فطرت هيٺان وهڻ آهي، ۽ اها ان کي اجازت ڏئي ٿي ته هو باغ ۾ پوکيل ٻوٽن ۽ ٻوٽن کي سيراب ڪري،
ਜਲਿ ਮਿਲਿ ਬਿਰਖਹਿ ਕਰਤ ਉਰਧ ਤਪ ਸਾਖਾ ਨਏ ਸਫਲ ਹੁਇ ਝਖ ਰਹੈ ਆਇ ਕੈ ।
jal mil birakheh karat uradh tap saakhaa ne safal hue jhakh rahai aae kai |پاڻيءَ سان ملڻ تي، وڻ به سيٺ بيٺو ٿي تپسيا جي سختيءَ مان گذري ٿو ۽ نيون ٽاريون ڦڙڪڻ ۽ ميوو ظاهر ٿيڻ سان، هيٺ لهي ٿو، (پاڻيءَ سان ان جو ميلاپ ان کي عاجز ڪري ٿو).
ਪਾਹਨ ਹਨਤ ਫਲਦਾਈ ਕਾਟੇ ਹੋਇ ਨਉਕਾ ਲੋਸਟ ਕੈ ਛੇਦੈ ਭੇਦੇ ਬੰਧਨ ਬਧਾਇ ਕੈ ।
paahan hanat faladaaee kaatte hoe naukaa losatt kai chhedai bhede bandhan badhaae kai |پاڻيءَ سان وابستگيءَ سان عاجزي حاصل ڪري، پٿر اڇلائڻ وارن کي به ميوو ڏئي ٿو. جڏهن ڪٽبو آهي ته ان جي ڪاٺ مان هڪ ٻيڙي ٺاهي ويندي آهي جيڪا ماڻهن کي درياهه جي هڪ ڪناري کان ٻئي ڪناري تائين وٺي ويندي آهي. ڪاٺ کي پهرين اسٽيل سان ڪٽيو ويندو آهي ۽ پوءِ نيل
ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸੁਤ ਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਰਿ ਪਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਖ ਦੋਖੀ ਤਾਰੈ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ।੪੨੬।
prabal pravaah sut satr geh paar pare satigur sikh dokhee taarai samajhaae kai |426|پاڻيءَ جو تيز وهڪرو ڪاٺ، ان جي پاليل پٽ کي پنهنجي دشمن (لوهه) سان گڏ کڻي ٻئي ڪناري تي وٺي وڃي ٿو. پاڻي جي عاجزي ۽ انسان دوست طبيعت وانگر، سچو گرو گرو جي سيء جي بدمعاشن جي خرابين تي ڌيان نه ڏيندو آهي.