कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 426

ਸਲਿਲ ਸੁਭਾਵ ਜੈਸੇ ਨਿਵਨ ਗਵਨ ਗੁਨ ਸੀਚੀਅਤ ਉਪਬਨ ਬਿਰਵਾ ਲਗਾਇ ਕੈ ।

सलिल सुभाव जैसे निवन गवन गुन सीचीअत उपबन बिरवा लगाइ कै ।

ज्याप्रमाणे पाण्याचे स्वरूप खालच्या दिशेने वाहून जाते आणि त्यामुळे ते बागेत लावलेल्या झाडांना आणि रोपट्यांना सिंचन करण्यास सक्षम करते,

ਜਲਿ ਮਿਲਿ ਬਿਰਖਹਿ ਕਰਤ ਉਰਧ ਤਪ ਸਾਖਾ ਨਏ ਸਫਲ ਹੁਇ ਝਖ ਰਹੈ ਆਇ ਕੈ ।

जलि मिलि बिरखहि करत उरध तप साखा नए सफल हुइ झख रहै आइ कै ।

पाण्याला भेटल्यावर, झाडही ताठ उभे राहून तपश्चर्येच्या कठोर परिश्रमातून जाते आणि नवीन फांद्या फुटतात आणि फळे दिसू लागतात, ते खाली वाकते, (त्याचे पाण्याशी एकरूप होऊन ते नम्र होते).

ਪਾਹਨ ਹਨਤ ਫਲਦਾਈ ਕਾਟੇ ਹੋਇ ਨਉਕਾ ਲੋਸਟ ਕੈ ਛੇਦੈ ਭੇਦੇ ਬੰਧਨ ਬਧਾਇ ਕੈ ।

पाहन हनत फलदाई काटे होइ नउका लोसट कै छेदै भेदे बंधन बधाइ कै ।

पाण्याच्या सहवासात नम्रता प्राप्त केल्याने, दगडफेक करणाऱ्यांनाही ते फळ देते. कापल्यावर, त्याच्या लाकडापासून एक बोट बनवली जाते जी लोकांना नदीच्या एका किनाऱ्यावरून दुसऱ्या काठावर घेऊन जाते. लाकूड प्रथम स्टीलने कापले जाते आणि नंतर खिळे

ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸੁਤ ਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਰਿ ਪਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਖ ਦੋਖੀ ਤਾਰੈ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ।੪੨੬।

प्रबल प्रवाह सुत सत्र गहि पारि परे सतिगुर सिख दोखी तारै समझाइ कै ।४२६।

पाण्याचा वेगवान प्रवाह लाकूड, त्याचा पाळलेला मुलगा आणि त्याच्या शत्रूला (लोखंडी) घेऊन येतो आणि त्याला ओलांडून दुसऱ्या काठावर घेऊन जातो. पाण्याच्या नम्र आणि परोपकारी स्वभावाप्रमाणे, खरे गुरू गुरूच्या सीच्या निंदकांच्या दुर्गुणांचा मुद्दाम विचार करत नाहीत.

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675