कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 644


ਜੈਸੇ ਦਰਪਨ ਸੂਧੋ ਸੁਧ ਮੁਖ ਦੇਖੀਅਤ ਉਲਟ ਕੈ ਦੇਖੈ ਮੁਖ ਦੇਖੀਐ ਭਇਆਨ ਸੋ ।
जैसे दरपन सूधो सुध मुख देखीअत उलट कै देखै मुख देखीऐ भइआन सो ।

ज्याप्रमाणे आरसा सरळ धरला असता ती प्रतिमा खरी असते आणि आरसा उलथापालथ केल्यावर ती विकृत होते. चेहरा भयानक दिसतो.

ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਤਾਹੀ ਰਸਨਾ ਸੈ ਪ੍ਯਾਰੋ ਲਾਗੈ ਕੌਰਕ ਸਬਦ ਸੁਨ ਲਾਗੈ ਉਰ ਬਾਨ ਸੋ ।
मधुर बचन ताही रसना सै प्यारो लागै कौरक सबद सुन लागै उर बान सो ।

जिभेने उच्चारलेले गोड शब्द जसे कानाला प्रिय वाटतात पण त्याच जिभेने सांगितलेले कडू शब्द बाणासारखे दुखावतात.

ਜੈਸੇ ਦਾਨੋ ਖਾਤ ਗਾਤ ਪੁਸ ਮਿਸ ਸ੍ਵਾਦ ਮੁਖ ਪੋਸਤ ਕੈ ਪੀਏ ਦੁਖ ਬ੍ਯਾਪਤ ਮਸਾਨ ਸੋ ।
जैसे दानो खात गात पुस मिस स्वाद मुख पोसत कै पीए दुख ब्यापत मसान सो ।

ज्याप्रमाणे तोंडाने खाल्ल्याने तोंडाला चव येते आणि खसखसचा अर्क त्याच तोंडाने खाल्ल्यास त्रास होतो आणि मृत्यू जवळ आल्याची भावना होते.

ਤੈਸੇ ਭ੍ਰਿਤ ਨਿੰਦਕ ਸ੍ਵਭਾਵ ਚਕਈ ਚਕੋਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸਮਤ ਸਹਨਸੀਲ ਭਾਨੁ ਸੋ ।੬੪੪।
तैसे भ्रित निंदक स्वभाव चकई चकोर सतिगुर समत सहनसील भानु सो ।६४४।

त्याचप्रमाणे, खऱ्या गुरूचा खरा सेवक आणि निंदा करणाऱ्याचा स्वभाव चकवी आणि चकोरासारखा असतो (चकवी सूर्याच्या प्रकाशाची आस बाळगतो तर चकोर सूर्यास्ताची इच्छा करतो). खऱ्या गुरूंचा विनम्र स्वभाव सूर्यासारखा आहे जो सर्वांना प्रकाश देतो