कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 638


ਚੀਕਨੇ ਕਲਸ ਪਰ ਜੈਸੇ ਨਾ ਟਿਕਤ ਬੂੰਦ ਕਾਲਰ ਮੈਂ ਪਰੇ ਨਾਜ ਨਿਪਜੈ ਨ ਖੇਤ ਜੀ ।
चीकने कलस पर जैसे ना टिकत बूंद कालर मैं परे नाज निपजै न खेत जी ।

ज्याप्रमाणे पाण्याचा थेंब स्निग्ध घागरीवर राहत नाही आणि खारट जमिनीत बी उगवत नाही.

ਜੈਸੇ ਧਰਿ ਪਰ ਤਰੁ ਸੇਬਲ ਅਫਲ ਅਰੁ ਬਿਖਿਆ ਬਿਰਖ ਫਲੇ ਜਗੁ ਦੁਖ ਦੇਤ ਜੀ ।
जैसे धरि पर तरु सेबल अफल अरु बिखिआ बिरख फले जगु दुख देत जी ।

जसे रेशीम कापसाचे झाड या पृथ्वीवर फळांपासून वंचित आहे, तसेच विषारी झाड लोकांना खूप त्रास देते.

ਚੰਦਨ ਸੁਬਾਸ ਬਾਂਸ ਬਾਸ ਬਾਸ ਬਾਸੀਐ ਨਾ ਪਵਨ ਗਵਨ ਮਲ ਮੂਤਤਾ ਸਮੇਤ ਜੀ ।
चंदन सुबास बांस बास बास बासीऐ ना पवन गवन मल मूतता समेत जी ।

ज्याप्रमाणे बांबूच्या झाडाला चंदनाच्या झाडाजवळ राहूनही सुगंध येत नाही, त्याचप्रमाणे घाणीवर वाहणाऱ्या वाऱ्यालाही दुर्गंधी येत नाही.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਪਰਵੇਸ ਨ ਮੋ ਰਿਦੈ ਭਿਦੇ ਜੈਸੇ ਮਾਨੋ ਸ੍ਵਾਂਤਿਬੂੰਦ ਅਹਿ ਮੁਖ ਲੇਤ ਜੀ ।੬੩੮।
गुर उपदेस परवेस न मो रिदै भिदे जैसे मानो स्वांतिबूंद अहि मुख लेत जी ।६३८।

त्याचप्रमाणे स्निग्ध घागरी, खारट जमीन, रेशमी कापसाचे झाड, बांबूचे झाड आणि दूषित वायू यांसारखे असल्याने, खऱ्या गुरूंचा उपदेश माझ्या हृदयाला छेदत नाही (त्यामुळे अमृत निर्माण होत नाही). उलट स्वातीला सापानेच गळफास घेतल्यासारखे वाटते.