ज्याप्रमाणे पाण्याचा थेंब स्निग्ध घागरीवर राहत नाही आणि खारट जमिनीत बी उगवत नाही.
जसे रेशीम कापसाचे झाड या पृथ्वीवर फळांपासून वंचित आहे, तसेच विषारी झाड लोकांना खूप त्रास देते.
ज्याप्रमाणे बांबूच्या झाडाला चंदनाच्या झाडाजवळ राहूनही सुगंध येत नाही, त्याचप्रमाणे घाणीवर वाहणाऱ्या वाऱ्यालाही दुर्गंधी येत नाही.
त्याचप्रमाणे स्निग्ध घागरी, खारट जमीन, रेशमी कापसाचे झाड, बांबूचे झाड आणि दूषित वायू यांसारखे असल्याने, खऱ्या गुरूंचा उपदेश माझ्या हृदयाला छेदत नाही (त्यामुळे अमृत निर्माण होत नाही). उलट स्वातीला सापानेच गळफास घेतल्यासारखे वाटते.