कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 47


ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਹੁਇ ਇਕਤ੍ਰ ਗੰਮਿਤਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਹੈ ।
चरन सरनि मन बच क्रम हुइ इकत्र गंमिता त्रिकाल त्रिभवन सुधि पाई है ।

जेव्हा गुरू-भावना असणारी व्यक्ती आपले मन, शब्द आणि कृती यांच्याशी एकरूप होते आणि खऱ्या गुरूंच्या आश्रयाच्या आशीर्वादाने त्याला काल आणि तिन्ही लोकांचे ज्ञान प्राप्त होते.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਾਧਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰੀ ਜਤਾਈ ਹੈ ।
सहज समाधि साधि अगम अगाधि कथा अंतरि दिसंतर निरंतरी जताई है ।

नामाचा साधना केल्याने, गुरुभावना असणारी व्यक्ती समंजस अवस्थेत राहते. त्या अवस्थेचे कोणतेही वर्णन आपल्या आकलनाच्या पलीकडे आहे. ते अवर्णनीय आहे. त्या अवस्थेमुळे, त्याला प्रत्येक कानाकोपऱ्यात घडत असलेल्या सर्व गोष्टींची जाणीव होते

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਗਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਸੋਹੰ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ।
खंड ब्रहमंड पिंड प्रान प्रानपति गति गुर सिख संधि मिले सोहं लिव लाई है ।

गुरू आणि शीख यांच्या मिलनाने, साधकाला त्याच्या शरीरात ब्रह्मांडाच्या परमेश्वराची उपस्थिती आणि त्याला जीवन देणारा आधार वाटतो; आणि जेव्हा तो भगवंताशी एकरूप होतो तेव्हा तो भगवंताच्या स्मरणात तल्लीन राहतो.

ਦਰਪਨ ਦਰਸ ਅਉ ਜੰਤ੍ਰ ਧਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਬਿਧਿ ਓਤ ਪੋਤਿ ਸੂਤੁ ਏਕੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਈ ਹੈ ।੪੭।
दरपन दरस अउ जंत्र धनि जंत्री बिधि ओत पोति सूतु एकै दुबिधा मिटाई है ।४७।

त्यातील आरसा आणि प्रतिमा, संगीत आणि वाद्य, वाद्य आणि कापडाचे ऊन हे सर्व एकमेकाचे भाग आहेत आणि अविभाज्य आहेत, त्याचप्रमाणे गुरू-भावना असणारा मनुष्य भगवंताशी एकरूप होतो आणि द्वैतांच्या सर्व शंकांपासून मुक्त होतो. (४७)