کبیت سوائیے بھائی گرداس جی

صفحه - 47


ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਹੁਇ ਇਕਤ੍ਰ ਗੰਮਿਤਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਹੈ ।
charan saran man bach kram hue ikatr gamitaa trikaal tribhavan sudh paaee hai |

زمانی که یک فرد گوروآگاه با ذهن، گفتار و کردار خود هماهنگی پیدا می کند و به برکت پناه گوروی واقعی، به زمان و سه جهان آگاهی پیدا می کند.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਾਧਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰੀ ਜਤਾਈ ਹੈ ।
sahaj samaadh saadh agam agaadh kathaa antar disantar nirantaree jataaee hai |

با تمرین روی Naam، یک فرد گوروآگاه در حالت تعادل زندگی می کند. هر توصیفی از آن حالت خارج از درک ما است. غیر قابل وصف است. با این حالت، او از تمام اتفاقاتی که در هر گوشه و کنار آن رخ می دهد آگاه می شود

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਗਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਸੋਹੰ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ।
khandd brahamandd pindd praan praanapat gat gur sikh sandh mile sohan liv laaee hai |

با اتحاد گورو و سیک، سالک حضور پروردگار کیهان را در بدن خود و حمایت حیات بخش او را احساس می کند. و چون با خدا یگانگی کرد، غرق در یاد پروردگار می ماند.

ਦਰਪਨ ਦਰਸ ਅਉ ਜੰਤ੍ਰ ਧਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਬਿਧਿ ਓਤ ਪੋਤਿ ਸੂਤੁ ਏਕੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਈ ਹੈ ।੪੭।
darapan daras aau jantr dhan jantree bidh ot pot soot ekai dubidhaa mittaaee hai |47|

همانطور که آینه و تصویر موجود در آن، موسیقی و آلات موسیقی، تار و پود پارچه همگی جزئی از یکدیگر و جدایی ناپذیرند، شخص گوروآگاه با خدا یکی می شود و از هر گونه تردید دوگانگی رها می شود. (47)