با جای دادن آموزه های گورو واقعی در قلب، چشمان سیک گورو، خداوند واقعی را می بیند که در همه جا نفوذ کرده است. او نام پروردگار را بی وقفه تکرار می کند و همیشه از شهد محبت آمیز نعم سیمران لذت می برد.
پس از گوش دادن به سخنان حکیمانه واقعی از گورو، گوش های یک شاگرد در گوش دادن به آن آهنگ غرق می شود. با استشمام عطر نعم، مشامش از بوی خوش نعم سیر می شود.
با لمس پاهای گورو واقعی، سیک گورو به سنگ فیلسوفی مانند خود گورو واقعی تبدیل شده است.
بنابراین، با لذت بردن از کلمات گورو با تمام حواس پنجگانه و یکی شدن او با گورو واقعی، یک سیک گورو از خداوندی که شکل و نامش جاودانه است آگاه می شود. همه اینها از طریق دانش توزیع شده توسط گورو واقعی اتفاق می افتد. (226)