انسان خودخواه و پست پس از انفاق مال به رذیلت ها و رنج ها و بد نامی ها می رسد. او هم در دنیا و هم در آخرت به خود لکه ننگ میزند.
دزد، بداخلاق، قمارباز و معتاد همیشه به خاطر اعمال پست و بدنام خود درگیر اختلاف یا اختلاف است.
چنین بدکاری عقل، احترام، عزت و جلال خود را از دست می دهد. و پس از تحمل مجازات بریدن بینی یا گوش، با وجود انگی که دارد، در جامعه احساس شرم نمی کند. او که بی شرم تر می شود، به شرارت خود ادامه می دهد
وقتی چنین بدخواهان و افراد بدنامی از انجام کارهای بد خودداری نمی کنند، پس چرا یک سیک گورو نباید به جماعت افراد راستین و مقدسی بیاید که می توانند همه گنج ها را برکت دهند؟ (اگر از انجام دادن خجالت نمی کشند