هنگامی که فرد متعهد گورو آگاه با شکل واقعی پروردگار واقعی یکی می شود، بینش او به منظر مقدس گورو فرمان می دهد. کسی که به تعمق در نام خداوند می پردازد به کلمات حکمت گورو واقعی وابسته می ماند.
با اتحاد گورو واقعی و شاگردش (گورسیخ)، مرید از دستور گورو خود بسیار خالصانه و صادقانه اطاعت می کند. با مراقبه در مورد خداوند، او یاد می گیرد که در مورد گورو واقعی تأمل کند.
بنابراین اتحاد یک شاگرد با گورو، ویژگی خدمت استاد را میگیرد. او به همه بدون پاداش یا میل خدمت می کند، زیرا آموخته است که در حال خدمت به کسی است که در همه جا ساکن است.
چنین شخصی به واسطه مراقبه و تأمل در خداوند به عنوان فردی با اعمال ایده آل ظاهر می شود. در این فرآیند، او به تعادل می رسد و در آن غرق می شود. (50)