هنگامی که عابد در حال تعمق در نام او از نوشیدن شهد محبت آمیز نام خداوند سیر می شود، او (عابد) از احساس وجد ماورایی در سطوح معنوی بالاتر برخوردار می شود.
با امواج چند رنگی از افکار معنوی که در ذهن (عابد) او رشد می کند، هر قسمت از بدن او با تابش درخششی عجیب و منحصر به فرد جلال پروردگار را منتقل می کند.
لذت اکسیر دوست داشتنی نام پروردگار شگفت انگیز است. آهنگ های دلربا از تمام حالت های موسیقی و همسران آنها در گوش شنیده می شود. سوراخ های بینی بوی عطرهای بی شمار را حس می کنند.
و با استقرار شعور در بالاترین جایگاه معنوی (روزنه دهم) از شکوه عجیب و باشکوه همه سطوح معنوی برخوردار می شود. ماندن در آن حالت باعث ثبات کامل جسم، ذهن و روح می شود. آن است