کبیت سوائیے بھائی گرداس جی

صفحه - 502


ਜੈਸੇ ਜਲ ਮਧਿ ਮੀਨ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੈ ਪੁਨਿ ਜਲ ਬਿਨ ਤਲਫ ਤਲਫ ਮਰਿ ਜਾਤਿ ਹੈ ।
jaise jal madh meen mahimaa na jaanai pun jal bin talaf talaf mar jaat hai |

همانطور که ماهی هنگام شنا در آن اهمیت آب را درک نمی کند اما وقتی از آن جدا می شود به اهمیت آن پی می برد و در حسرت اتحاد می میرد.

ਜੈਸੇ ਬਨ ਬਸਤ ਮਹਾਤਮੈ ਨ ਜਾਨੈ ਪੁਨਿ ਪਰ ਬਸ ਭਏ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਅਕੁਲਾਤ ਹੈ ।
jaise ban basat mahaatamai na jaanai pun par bas bhe khag mrig akulaat hai |

همانطور که آهو و پرنده ای که در جنگل زندگی می کنند به اهمیت آن پی نمی برند، اما وقتی شکارچی آن را در قفس می گیرد و به دلیل بازگشت به جنگل ناله می کند، به اهمیت آن پی می برد.

ਜੈਸੇ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗਮ ਕੈ ਸੁਖਹਿ ਨ ਜਾਨੈ ਤ੍ਰਿਆ ਬਿਛੁਰਤ ਬਿਰਹ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕੈ ਬਿਲਲਾਤ ਹੈ ।
jaise pria sangam kai sukheh na jaanai triaa bichhurat birah brithaa kai bilalaat hai |

همان طور که زن اهمیت ماندن در کنار همسرش را در کنار هم نمی داند اما وقتی از شوهرش جدا می شود به خود می آید. از درد جدایی از او ناله می کند و گریه می کند.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਆਤਮਾ ਅਚੇਤ ਅੰਤਰ ਪਰਤ ਸਿਮਰਤ ਪਛੁਤਾਤ ਹੈ ।੫੦੨।
taise gur charan saran aatamaa achet antar parat simarat pachhutaat hai |502|

به همین ترتیب، سالکی که در پناه گورو واقعی زندگی می کند، از عظمت گورو غافل می ماند. اما هنگامی که از او جدا می شود، توبه می کند و ناله می کند. (502)