همانطور که ذهن یک حسابدار همیشه درگیر نگهداری و نوشتن گزارش امور دنیوی است، بر نوشتن موعظه های پروردگار تمرکز نمی کند.
از آنجایی که ذهن غرق در تجارت و تجارت است، دوست ندارد خود را درگیر و غرق در مراقبه نام خداوند کند.
همان گونه که مرد شیفته طلا و محبت زن است، لحظه ای آن نوع محبت را در دل خود نسبت به جماعت مردان مقدس نشان نمی دهد.
عمر در بندگی و امور دنیوی می گذرد. کسی که از تمرین و پیروی از آموزه های گورو واقعی محروم است، زمانی که زمان ترک این دنیا نزدیک می شود، توبه می کند. (234)