कबित सव्ये भाई गुरदास जी
पृष्ठ - 234
ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਲਾਗਤ ਹੈ ਲੇਖਕ ਕੋ ਲੇਖੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਤ ਨ ਤੈਸੋ ਠਹਿਰਾਵਈ ।
जैसे मनु लागत है लेखक को लेखै बिखै हरि जसु लिखत न तैसो ठहिरावई ।
ਜੈਸੇ ਮਨ ਬਨਜੁ ਬਿਉਹਾਰ ਕੇ ਬਿਥਾਰ ਬਿਖੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਅਵਗਾਹਨੁ ਨ ਭਾਵਈ ।
जैसे मन बनजु बिउहार के बिथार बिखै सबद सुरति अवगाहनु न भावई ।
ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਕਨਿਕ ਅਉ ਕਾਮਨੀ ਸਨੇਹ ਬਿਖੈ ਸਾਧਸੰਗ ਤੈਸੇ ਨੇਹੁ ਪਲ ਨ ਲਗਾਵਈ ।
जैसे मनु कनिक अउ कामनी सनेह बिखै साधसंग तैसे नेहु पल न लगावई ।
ਮਾਇਆ ਬੰਧ ਧੰਧ ਬਿਖੈ ਆਵਧ ਬਿਹਾਇ ਜਾਇ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਹੀਨ ਪਾਛੈ ਪਛੁਤਾਵਈ ।੨੩੪।
माइआ बंध धंध बिखै आवध बिहाइ जाइ गुर उपदेस हीन पाछै पछुतावई ।२३४।