कबित सव्ये भाई गुरदास जी
पृष्ठ - 198
ਉਖ ਮੈ ਪਿਊਖ ਰਸ ਰਸਨਾ ਰਹਿਤ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਸੁਬਾਸ ਤਾਸ ਨਾਸਕਾ ਨ ਹੋਤ ਹੈ ।
उख मै पिऊख रस रसना रहित होइ चंदन सुबास तास नासका न होत है ।
ਨਾਦ ਬਾਦ ਸੁਰਤਿ ਬਿਹੂਨ ਬਿਸਮਾਦ ਗਤਿ ਬਿਬਿਧ ਬਰਨ ਬਿਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੋ ਜੋਤਿ ਹੈ ।
नाद बाद सुरति बिहून बिसमाद गति बिबिध बरन बिनु द्रिसटि सो जोति है ।
ਪਾਰਸ ਪਰਸ ਨ ਸਪਰਸ ਉਸਨ ਸੀਤ ਕਰ ਚਰਨ ਹੀਨ ਧਰ ਅਉਖਧੀ ਉਦੋਤ ਹੈ ।
पारस परस न सपरस उसन सीत कर चरन हीन धर अउखधी उदोत है ।
ਜਾਇ ਪੰਚ ਦੋਖ ਨਿਰਦੋਖ ਮੋਖ ਪਾਵੈ ਕੈਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਹੁਇ ਅਛੋਤ ਹੈ ।੧੯੮।
जाइ पंच दोख निरदोख मोख पावै कैसे गुरमुखि सहज संतोख हुइ अछोत है ।१९८।